Onze voorbereiding is, zachtgezegd, niet ideaal. Coach heeft wel gezien, dat hij voor het eerst in St Nyk mag coachen. Ook voor Oaters is dat uit, St Nicolaasga. Wel een mooie hal met een houten vloer, dito borden en een satelietverbinding tussen toetsen- en scorebord. Coach is vergeten, dat er reserveshirts meemoeten, zodat er nog een tussenstation in de reis moet worden ingelast, benevens enig knip- en plakwerk in de kantine. Dan blijkt ook Ali nog haar broek vergeten, waardoor ze in geleende hotpants mag aantreden. Ze kan het hebben, maar toch is de sfeer mede hierdoor ietsjes te los naar mijn smaak.
Strijdplan: collapsen op Renate Uninge en geen haastige breaks omdat we dan misschien onze enige center "verliezen". We zijn toch scherp en pressen ons in het eerste kwart al naar een comfortabele voorsprong. Dan kan er niet zoveel meer mis en schieten we weg naar 54-17 bij rust. Goed gespeeld blijkt weer eens de vijand van een geweldige wedstrijd. Let down. In het derde kwart lijken we weggespeeld te worden door Uninge, die nu lijkt te kunnen doen wat ze wil (met rechts) Ze eindigt op 34 punten. De score valt nog mee: 21-21 in dit kwart. In het laatste gaan we nog even los: Charlotte schiet, lijkbleek maar keurig op de top van haar sprong de honderd punten voor de derde keer van dit seizoen binnen. Het aparte scorebord blijft staan op 51-108. Elke (27), Margreet (21) en Suus (17) lijken niet te kunnen missen, Charlotte geeft druk voor twee, Lyet heeft een (uilen)careerhigh in steals, Natalie (14) schiet Uninge zeker 4 keer in het gezicht en Emily maakt een netvliesbrandende hesitationdribble. En Fre, het dichtst bij haar vroegere huis van allemaal, voor de ogen van haar moeder, was goed, maar deze keer eens geen topscorer. St Nyk is minstens zo uit voor de mensen uit de buurt, dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten