De Nederlandse basketballcompetities zijn afgelopen. Geweldige wedstrijden gezien, waarbij wie wedde op de uitslag, zijn voorspelling in strijd zag op gaan. NBA-finals lopen nog, de Nederlandse mannenploegen verplaatsen het speelveld heen en weer naar Belgiƫ. De wedstrijden worden door mijn doortrainende Uilen en Moesjes met een schuin oog bekeken. Misschien steken we er nog wat van op.
Mijn gedachten gaan terug naar de tijd dat kennis nog macht was en dat die macht in de zomer werd uitgebreid op de Recyclage en Herhalings-clinics in Brugge. Daar bleek dat half Europa bezig was te proberen het meeste verstand van basketball te hebben.
Ook buiten de clinics om werd er lang en hevig gediscussieerd, ook met Duvel en Tripel in de man. Ik herinner me een boel discussies, die over het algemeen leidde tot overtuiging nummer 1; dat de coach die het laatst het bord en de stift mocht vasthouden, gelijk had.
Met name presses en slimme manieren om onder pressie uit te komen waren vaak onderwerp van zo'n discussie. Overtuiging nummer 2: Discusses over presses werden niet gewonnen door de laatste die de pen vasthield, maar steevast beƫindigd door te stellen dat noch echte pressie, noch de oplossingen daartegen op papier werken. Ze werken op de vloer of juist niet. Het is psychologie, geen natuurkunde.
Zo hebben we ongetwijfeld een van de meest historische finales meegemaakt tussen Donar en Leiden. Vooral de van de zijkant geschoten beelden van de laatste minuten moeten voorlopig op elke coachcursus en -clinic worden getoond als illustratie voor alle X&O fetisjisten: Wow. Dat is sport. Het werkt niet op papier of op een coachbord... maar op de vloer. Zoals mijn zeer gewaardeerde center en vloercoach Bonny Appelman altijd zei: " It is the Energy, Stupid!"