woensdag, mei 29, 2013

Ferguson vertrekt na 27 jaar. Hoe bijzonder is dat?


Heel bijzonder, vinden we allemaal. Ik word altijd in het bijzonder getriggerd door mensen die heel lang op dezelfde plek blijven in de sport. Dat zie je toch niet zo vaak. Coaches are hired to be fired. En daarmee is het maar weer een duidelijk verschil met hen die de echte wijsheid in pacht hebben: de sportcommentatoren. Hoeveel coaches, trainers en ploegleiders hebben mensen als Jack van Gelder en Mart Smeets versleten? Als je het slecht doet, blijf je zitten, leren we op school.
Zittenblijven is helemaal speciaal in het voetbal, waar coaches die lang ergens zitten (Foppe) al gauw als provinciaal worden afgedaan. En toch staren zij vaak iets van nestgevoel, van een prettig thuis uit. En is zo’n rust, zo’n gevoel van eigenheid ook niet waar de supporters van houden? Een baken van rust is Ferguson geweest. Hij bleef de baas van de draaimolen in een wereld van zeemeeuwen. (U kent het begrip “seagull-management”? Een zeemeeuw komt krijsend binnen, schijt de heleboel onder en vertrekt ook weer krijsend… ondertussen krijst ook het publiek…)
Nou was Ferguson ook wel een bijzondere coach. Meer door de manier waarop hijzelf, achteraf zijn verdiensten beschrijft, dan door zijn beroemde “kleedkamergesprekjes”. Hij is blij met de stappen die spelers bij hem hebben gemaakt. Mooi.
Het nestgevoel, met moederkloek-coaches kennen we wel in het Amerikaanse basketball: 27 jaar, precies zo lang heeft ook John Wooden, the wizard of Westwood, aan het hoofd gestaan van UCLA. Nou won die ook veel en dat zal hem ook wel geholpen hebben. Ook amateurbasketball is immers business. En winnen is de norm. Het is natuurlijk ook lastig om een coach puur op de kwaliteit van zijn coaching te evalueren. Geweldig gecoacht maar toch verloren betekent: het gevreesde telefoontje. Zo ken ik veel goede coaches.
Als ik een coach vind, die weinig heeft gewonnen, maar toch zo lang heeft gezeten, dan meld ik me weer. Mijn veronderstelling is dat de Smeetsen, de Van Gelders en de Derksens in dat geval niet zo veel interesse voor hem of haar opbrengen.