zaterdag, oktober 30, 2004

voorbeeld

Afgelopen vrijdag hebben Peter en ik weer eens meegedaan in het partijtje. Voor mij was een kwartier basketball lang geleden. Ik hou niet van vrijblijvende partijtjes: het is om te winnen, zou Hein Gerd Triemstra zeggen.
Het is lastig een goed voorbeeld te geven. Vooral qua communicatie konden de meiden wel wat inspiratie gebruiken, maar zo heel veel asem heb ik nu ook weer niet beschikbaar als de benen ook ongewend hard moeten werken. In de aanval weet ik ook weer hoe makkelijk het is om dingen te forceren: bij veel passes werd de wens de vader van de turnover. Ik begrijp onze guards weer wat beter.
Toch een nuttige training dus, speciaal ook voor de coaches. En niet alleen door de lichamelijke oefening. Bedankt, meiden.
Kaj

vrijdag, oktober 29, 2004

Studentenkampioenschap

Zondag treft Groene Uilen Baros. Baros is de studentenclub van de Erasmus Universiteit. Omdat er verder geen landelijk spelende studentenploegen zijn, gaat het dus zondag om het NBB-studentenkampioenschap clubteams. Ik ben natuurlijk wel benieuwd naar het aantal studenten, dat bij Baros speelt. Rotterdam heeft ook met inbreng uit andere clubs vaak moeite om een GNSK team op de been te bengen. Meestal is dat een veeg teken voor het aantal echte studenten van een promotiedivisieteam. Omdat zij er vorig jaar ook al bij waren, zijn de Rotterdamsen favoriet. Voor de Groninger Studentes (en ondersteuning) wordt het echter tijd voor een overwinning. En een eerste stap naar het studentenkampioenschap van Nederland. Uilen staat voorlopig tweede in die kleine competitie.

Splitting the coach

Je blijft toch nieuwsgierig hoe het verder gaat met zo'n bekertoernooi, al lig je er dan uit. Tegen Lieshout hebben we vorige week gezegd, dat ze maar moesten winnen, dan hebben we in elk geval van de bekerwinnaar verloren. Ze hebben wel kans om nog een ronde verder te komen, maar ook een probleempje.
Bij de loting voor de tweede ronde is Lieshout namelijk gekopeld aan Boxtel. Dat is niet zo ver als Groningen, dat scheelt. Alleen hebben we dit seizoen al wel vastgesteld, dat beide teams het met dezelfde coach moeten doen. En hoe goed de beide clubs ook om de tafel hebben gezeten, in dit soort gevallen voorziet hun afspraak niet.
Ik zet m'n geld op Lieshout, maar ben benieuwd hoeze dit oplossen.

zondag, oktober 24, 2004

klasseverschil

Waarom is dat eigenlijk? vraagt mijn levensvriendin. Dat de promotiedivisieclubs tegen eredivisie spelen voor de beker, bedoelt ze. Wij verliezen met ruim zestig immers, volstrekt kansloos, dus. Eh tjsa, goede ervaring, weet je wat er aan schort, enzo.
Nieuwsgierig duik ik in de andere uitslagen. Het is waar: bij voetbal is er nog wel eens een verrassing mogelijk, bij ons soort veel-punten-sporten is het volslagen duidelijk. De regeling, die ik me uit een behoorlijk grijs verleden nog kan herinneren, waarbij de ploeg uit de lagere divisie, per klasse 10 of 20 punten kado kreeg, is allang verlaten.
Ik vergelijk ons maar even met andere modale of lage promotiedivisieclubs, die tegen betere eredivisionisten opboksen:
Baros verliest met 71 van Binnenland,
Batouwe met 58 van Tudo,
Black Eagles met 77 van Perik, het is allemaal vergelijkbaar.
Onderste helft eredivisie tegen betere promotieploegenlevert een ander beeld op. Niet dat het echt spannend geweest zal zijn maar toch: Hoofddorp tegen Grasshoppers; 31 verschil, is nog afzienbaar en Cangeroes gaat zeker niet af met 23 tegen Leiderdorp . Binnenland 2 spant de kroon van de underdogs: een verschil van slechts 24 tegen Den Helder lijkt dan al heel andere koek.
We spelen een duidelijk spel, zoveel is zeker. mijn eerste antwoord was best voldende: dan weet je wat je tekort komt.

Northern Dutch Basketball Camp

Eindelijk waren de bondscoaches bekomen van hun drukte in de maanden augustus en september en eindelijk is de balans opgemaakt van het NDBC van afgelopen zomer. Een boel enthousiasme samen aan tafel. Nederland heeft weer een beetje smoel in Europa en ondanks de inzet van Glenn en Hans daarbij, was ook het NDBC een succes.
We gaan het dus weer doen in 2005. Weer in Haren en weer, ongeacht het programma van het Nederlands mannenteam, ergens in begin augustus.
Een definitieve datum wordt de komende week geprikt.
En dan zijn we er, voor het eerst in jaren eens mooi vroeg bij en hoeft dus niemand meer een smoes te hebben, dat ze al een vakantie hebben geboekt.
Jammer dat Bud Greer er naar alle waarschijnlijkheid niet bij zal zijn; hij gaat terug naar de States, om graduate assistant te worden bij z'n oude school. We zullen hem missen, maar een goed kamp wordt het toch!
Kaj


lieshout

De meiden van Lieshout waren mooi op tijd. Hun coach Ron Heestermans, wist goed de weg want die had ons al eerder bezocht met het team van JRC.
Lieshout steunde erg op hun Amerikaanse Stephanie Lynn Jones, die echter goed bereikt werd, met name door guard Gwen Weeldenburg. Beiden speelden met een indrukwekkende intensiteit. Helaas was er erg weinig publiek, nog haast het meest gasten uit Brabant. Zonder Natalie en zonder Margreet speelden we een heel goed eerste kwart. Weliswaar scoorden we slechts 11 punten, en duurde het vijf minuten voor onze eerste score( een 4pt play van Laura Hannivoort) , maar we kregen er ook maar 14 tegen, we zaten goed bij de rebounds en we konden het tempo volgen. Aan het eind van het kwart kwamen we bijna langszij.
In het tweede kwart wisten we onze aanval te verbeteren, met een hele serie open kansen tegen de press van Lieshout, maar we leverden ook meer in en kregen maar liefst 31 punten tegen.
In de tweede helft was het helemaal over. Het focusemmertje was helemaal leeg en de meiden van Lieshout bleven er bewonderswaardig voor gaan. Vooral Weeldenburgs duik met gevaar voor eigen leden om een bal binnen te houden, bij een voorsprong van zestig punten, zal nog wel even op m'n netvlies blijven.
Er was genoeg om zout op te leggen, zeker in de 3e en 4e periode, maar de eerste periode moeten we ook maar niet vergeten. Ik was echt trots op de meiden. Als we dat niveau over een paar maandjes een hele wedstrijd vol kunnen houden, dan gaan we zeker wedstrijden winnen.
En dan is het tijd voor de volgende stap: het niveau twee wedstrijden vasthouden, enzovoort.
Kaj

vrijdag, oktober 22, 2004

coach en wee

Cangeroes uit
Het was geen onverdeeld genoegen om in Utrecht te zijn.
Natuurlijk hoefden we niet zo nodig te winnen van deze (sub)topper, maar een iets beter slot van de tweede helft was wel fijn geweest. In 4 minuten tijd glippen de springerige buideldieren van 24-19 naar 36-19. Coach boos. In de pauze besluit het team, na een indringend groepsgesprek, coach en zichzelf niet langer teleur te stellen. Met de verschillen, die in de tweede helft blijven bestaan, valt best te leven.
Zorgwekkend is het vele onnodige balverlies. het is vooral jammer van al die kansen, die we nu niet krijgen om goede, want leerzame andere ervaringen op te doen.

Wel heel aardig zijn al die bekenden, die ik opeens weer tegen het lijf loop. Sommigen had ik verwacht: M'n oude teamgenoot en tegenstander Dirk Neuhaus en oud pupil en steevast gemiste danspartner Martine Van Gils had ik verwacht. Dat ik nog zoveel andere mensen tegenkwam (Niek, Jeroen, Edwin, Esther en Ellen) maakte het extra gezellig.

Ook leuk was de ANWB man, die geheel ons belangeloos matste bij het verwisselen van de klapband die het busje bij Joure opliep. Hij hoefde dat niet te doen, en dus was ik erg dankbaar voor de charme van de meiden, die maakte dat hij het ook nog met plezier deed.




donderdag, oktober 21, 2004

beker

Als we nu niet waren gepromoveerd, waren we in een Minnie Mouse competitie terecht gekomen (met wel leuke tegenstanders, trouwens; op dit moment winnen we nog niet van de Shadows. Nog lang niet, bleek dinsdag)
In elk geval hadden we dan wel aan de beker deelgenomen, in het kader van het tegenstanders opzoeken. Hadden we dan ook Lieshout geloot?
Het is fijn dat we thuis mogen en leuk om te vergelijken met de oefenwedstrijd tegen MPC Tudo, van het voorseizoen. (uitslag zo'n 100-40). Niks om echt over in angst te zitten, normaal staat er niets op het spel. Gaan voor elke bal. Elk succes is meegenomen. Als we maar niet verliezen en er niet beter van worden.
15.00 uur Struikhal.
Kaj

weblog

Oh,ja, ik ben dus begonnen, vol goede moed, met het neerslaan van opwellingen, die meestal met basketball te maken zullen hebben.
Maar misschien ook wel eens met iets anders, het leven is tenslotte een mooie metafoor voor basketball:

In Nijmegen heeft Groen Links ervoor gezorgd, dat oversized speelgoed auto's ongewenst zijn in de binnenstad. Een lovenswaardig initiatief, met een totaal verkeerde uitvoering: een parkeer verbod voor de PCHooftstraat-pa(n)tserwagens, die vies en gevaarlijk zijn als ze rijden, is natuurlijk een slip of the tongue. Bedoeld (want effectief) is een parkeergebod!