maandag, juni 27, 2005

strijdmakker

Er gaat wat veranderen in het Universitaire basketball. Zolang ik me kan herinneren, sinds halverwege de jaren tachtig, doe ik dat samen met zo'n andere dinosaurus, strijdmakker voor beter basketball, Marten Scheepstra.
We hebben lekker gestampt, al die jaren. Afwisselend deden we de dames en de heren. Samen zetten we het studentenbasketball vanuit een diep dal weer op de kaart. Samen deden we cursussen (B en C) en samen maakten we, met andere leden van het Groninger coaches Kollektief, (Sevinga en Wentholt) de binnenstad van Brugge onveilig. Samen kregen we de hoon van Bill Pijl over ons heen. (ook weer goedgekomen)
De laatste jaren deden we niet meer zoveel samen. Marten werd namelijk een beetje burger: hij ging echt werken en ook nog full time. Langzaam leek basketball iets minder belangrijk te worden. Leek, want ondanks alle tropenjaren, waar nu tropenweken bij kwamen, haalde hij nog steeds het onderste uit team en uit zijn eigen kan.
Wat we ook ongeveer tegelijk deden, was kinderen krijgen. En ook dat kost veel aandacht.
Marten gaat een jaar met onbetaald verlof. En dan kijken we of het bij een sabbatsjaar blijft, of dat ik definitief de laatst levende dinosaurus van het studentenbasketball ben.
Ik hoop van niet.
Kaj