principes

Dag allemaal.
Tot in het nieuwe jaar. Dan gaan we verder met het ontwikkelen van de principes.
De afbeelding bestaat voor het grootste deel uit een wordle-woordenwolk, die gemaakt is uit de principiele tien geboden van basketball. Eventueel is de tekst te downloaden op www.coachkaj.nl/basketstuff. Maar ook zo is het al voer voor hersens.
Not everybody has great speed, heigth, stength or technique, but evrybody has a brain. Let's use it.
Het beste!

coachkaj

tegen de bierkaai

Tot nu toe hadden we steeds genoeg geluk om te winnen. Geluk is toch wel een van de belangrijkste succesfactoren, naast kwaliteit, competenties, ervaring, creativiteit, doorzettingsvermogen, conditie, techniek, mentale veerkracht en courtsense. We hadden steeds van alles genoeg, soms net en dan hielp het geluk ons over de streep.
Dat resulteerde in een mooie eerste plaats in de competitie maar we hebben de moeilijkste wedstrijden aan het eind van de eerste ronde. Zaterdag stond ook een top vier team op het menu: Exercitia. Er verscheen een jong, snel, fit en technisch aardig bedreven team in de ijs en ijskoude Struikhal. We goed getraind maar niet met alle aanwezigen en bovendien ontbraken Eewa, Toya en Lycke, terwijl Femke en Marlies door flinke pijn heen zouden spelen en Wianne door de resten van haar ziekte. Gelukkig was Roalie bereid om op de bank te komen zitten en op afroep mee te spelen.
We begonnen ook vreemd. Met een moment stilte om aan Toya en haar overleden vader te denken.
Het ging niet best. Terwijl wij nauwelijks aan ons gameplan toekwamen, liet Exercitia al meteen zien dat ze makkelijk konden scoren. De grootste achterstand was dan ook al meteen 17-6. Daarna herpakten we onze concentratie en was het ook echt onze beurt. In periode 2 voldeden we niet alleen aan onze opzet om tenminste 15 punten te scoren, maar hielden we Exercitia ook nog eens op 4. Met twee voor gingen we rusten en daarmee hadden we al een geweldige prestatie geleverd.
Helaas konden we het concentratieniveau van die periode niet vast houden. Femke hield zich met haar blessure redelijk staande onder de borden en Marlies leverde echt een bovenmenselijke prestatie door aanspeelbaar en betrouwbaar in het opbrengen te zijn. Maar voor allebei gold dat echte explosies, die even wat gemakkelijke scores op zouden leveren er niet inzaten. Misschien daardoor kwam de druk wat meer op Wianne, Charlotte en Denise te liggen en daardoor viel de opbrengst waarschijnlijk juist tegen. Saskia en Marjolein speelden nog het meest vrijuit, wat ze aan de andere kant ook nog eens moesten bekopen met veel fouten. Langzaam liep Exercitia weer weg en dit keer zat een extra krachtsinspanning er niet in.
Voor het eerst dit seizoen moesten we het hoofd buigen. (43-52) En dat deed pijn, nog boven op de fysieke pijn.
Kin omhoog. Ook verliezen hoort bij ons leerproces. De weg van de held(innen) gaat niet in een rechte lijn naar het doel.
De rust komt nu goed uit en volgend jaar kunnen we feestelijk openen met de wedstrijd tegen HSVB2, weer een grote concurrent. Ik heb nu al zin.

nu hij 't weer zo lelijk vindt

Het was niet zo mooi. In oktober hadden we al geroepen dat deze wedstrijd op de namiddag van 4 december verplaatst moest. De Goedheiligman kwam in Haaks - en Tubbergen, in Sneek, in Dokkum, in Winschoten....ja waar niet?
Nou ja we moesten toch. Dan ook maar echt er voor gaan was de mening van het hele team. Sportieve wraak, stelde de wedstrijdsecretaris zelfs.
Wraak op de meisjes uit Haren. U18, gelooft deze generatie dan nog? We opperden op de training al dat de coach zich vooral niet moest scheren en een groot boek mee moest nemen.
Op de dag zelf zat er nog wel meer in de weg: beroerd reisweer, (schoon)familiedruk, uitlopende voorwedstrijd, ontbrekende scheids.
De tegenpartij uit Haren was balvaardig maar niet erg talrijk. Marlies (13)leidde de hele dans uitstekend en we kwamen eigenlijk niet in gevaar. De teamprestatie mocht er wezen en hoewel er ook weer wat leerpuntjes boven tafel kwamen, waren het vooral de plusjes, die als schouderklopjes uitgedeeld kunnen worden. Femke (13) was handig en moeilijk te stoppen onder de borden, de ietwat gammele Charlotte was weer goed voor een aantal lekkere scores en passes wat ook gezegd mag worden over Wianne en Denise, die allebei ook een mooi stel steals pakten. Lycke stond stevig te verdedigen en te rebounden en scoorde ook nog eens fraai en Saskia, goed voor twee flinke speelbeurten maakte ook haar maidenscore voor Moestasj. Ster in de verdediging was Marjo, die zo sterk reboundde, dat de wat frele HSV meiden op het laatst niet eens meer meededen.
Dat de score wat laag bleef, was omdat we soms toch wat in de cadeaumodus bleken te steken. Teampluspunt: we speelden de laaste minuten met voorsprong rustig, comfortabel en degelijk uit. 43-53 uit in Haren. Daarmee hebben we dit seizoen al meer uitwedstrijden gewonnen dan in het hele vorige.
Over 14 dagen komt de huidige nummer twee, Exercitia, op bezoek in de Struikhal(!). Een echte topper.

schoorsteenvisie

In je coachfunctie van analist kun je je ook nog aardig verkijken. De hele wedstrijd hield ik mijn team voor, dat al die punten die goodold Renate Uninge voor Joure tegen ons maakte er niet toe deden. "Laat haar maar dertig maken. Dat doet ze toch wel. Concentreer je maar op de rest. Hou die onder de twintig en dan winnen we riant"
Dat laatste deel van mijn argument was gebaseerd op ons scorend vermogen. We pakken meer dan gemiddeld ballen af die makkelijke scores opleveren en de laatste wedstrijden schieten we ook nog met scherp, dus ook de zone van Oaters had meestal het nakijken. Die was er domweg nog niet of die werd geklopt.
Maar aan de andere kant gaven we twee keer een mooie voorsprong weg door layups cadeau te doen. Ik krabde me al wat op het hoofd want ik zag niet wie die maakte. Heel de rest van Joure? Nee er was nog heel duidelijk een tweede motor aan te wijzen. Twee Friezinnen scoorden samen bijna 60 punten, wat meer is dan we het hele seizoen van 1 team hebben tegen gekregen. De coach zat zo vast in het beeld van 1 plus de rest, dat we hem nog bijna verloren.
Oaters kwam in vier minuten van -11 terug tot v +1. Femke moest er met vijf uit en het goede aanvalsspel (zelfs zonder Femke en Eewa hadden we 5 speelsters in de dubbele cijfers!) stokte. 15 seconden 1 punt achter en out of bounds under voor ons. Marlies was de hele wedstrijd al heel vast vanuit goede beslissingen dus we speelden haar kaart. Weer was ze ongrijpbaar en ze forceerde de vrije worpen, die de wedstrijd mochten beslissen. Nu is er met de vrije worpen bij ons ook nog iets aan de hand. Hoe makkelijker we uit het veld scoren hoe moeilijker wordt het doordachte ritueel dat vanachter de lijn komt kijken. We hadden er al wel een vrije worp ingekregen....maar zekere punten waren het niet. Zeker niet. Marlies maakte gelukkig de eerste wel en we Joure miste nu ook hun center dus we kregen een herkansing. Weer van de vrije worplijn mocht aanvoerster Marjo het nu doen. De ene die ze maakte was genoeg omdat de twee pogingen aan de andere kant in een zenuwslopend eind werden gemist. Pfoe.
Deze week kunnen we de zone wel even weer in de kast zetten en ons concentreren op het afstoppen van drives. Ondertussen werken we dan ook maar aan het in de gaten houden noodzakelijke informatie in de laatste minuten.
De coach denkt na over remmende voorsprong en tunnelvisie (schoorsteenpijpvisie) en dan hebben we allemaal weer wat geleerd.
Goede schotprestaties van Marlies (16), Jarige Toya (15) Maar ook Wianne, Marjo en Charlotte kwamen boven de tien en zonder het harde werk, de steals en de rebounds van de rest hadden we het ook niet gered.
Nu hebben we zaterdag toch een fijn cadeautje uit te pakken gekregen, waarvoor onze gemeende excuses aan onze families.