Omdat bij de ACLO verenigingen het format van de "verenigingstrainer" - zeg maar een studentassistent zonder vergoeding, een medestudent die ook geen gebruik kan maken van ondersteuning uit het profileringsfonds- de standaard manier van begeleiden is geworden, doet zich voor de vaste sportleiders het fenomeen voor dat zij op veel plekken ook in de rol van assistent zijn gemanoeuvreerd. Tijd om ons te bezinnen op onze rol en om om ons heen te kijken naar rolmodellen.
De vader aller assistentcoaches is vorige week overleden. 96 jaar jong en nog maar een jaar of tien met pensioen. Tex Winter was jarenlang de vaste "schoonvader" van Phil Jackson. Ik ken hem niet anders dan als die oude man, die voormalige hoofdcoach, die dat allemaal geprobeerd had en gemerkt had dat dat niet zijn ding was. Klaar. En die zich nu heerlijk voelde als hij het idee had dat hij iets wezenlijks kon bijdragen aan iets moois. En dat kon hij. Hij drukte een belangrijk stempel op alle kampioenschappen van de Chicago Bulls en van de Lakers. Hij leefde echte de rol van vraagbaak en hoofdverantwoordelijke voor alle aspecten van de aanval, die hijzelf waarschijnlijk als enige ook ten volle doorgrondde. "De Triangle Offense" is het equivalent van het totaalvoetbal in het basketball en het werd de manier waarop de buitenmenselijke superspelers als Jordan, Pippen en Bryant en O'Neal al die andere mannen die met hen in het veld stonden, als nuttige teamgenoten leerden te zien.
Behalve de aanvallende X&O man, was Tex echter ook iemand die het vertrouwen genoot van alle spelers. Zowel van de toppers als van de waterdragers. Waar de de hoofdcoach soms niet helemaal begrepen, konden ze dan even van man tot man praten met de oude baas. Daar heb je het weer. Zo'n oudere man met enige ervaring in de omgang met datgene wat je liefhebt maar waarvan het zo moeilijk is echt hoogte te krijgen. Dus inderdaad. Rolmodel analyse wijst het uit: De ideale assistent is je schoonvader...
CBS over Tex Winter, 10 oktober 2018
