donderdag, juni 29, 2006

netwerk

Ik behoor tot het netwerk van iemand die niet van netwerken houdt. Daarom moet de basketballcoach uit het westen van het land, wel iets overwonnen hebben voor hij de telefoon heeft gepakt om me te bellen.
Of ik een goed woordje voor hem kon doen bij de mensen van de HanzeHis, waar hij solliciteert op een docentenfunctie bij de afdeling Sportmanagement. Niet zo'n gekke gedachte om een link te veronderstellen tussen het Sportcentrum van de Universiteit en Hogeschool Groningen en de sporttak van die Hogeschool zelf.
Maar eigenlijk is die er toch niet. Waarom de Knowhow niet wat wordt opgevijzeld door wederzijdse kruisbestuiving zou ik eigenlijk niet weten. Sorry, Bert. Gek, maar je netwerk reikt niet tot in andere sportinstellingen. Jammer eigenlijk. Kunnen we daar niet wat aan doen? Als Bert daar nu eens gaat werken en dan in de toekomst eens een leuk team bij de Groninger Studenten gaat coachen? Dan hebben we een netwerk.

14 oktober

Schrijf maar in je agenda: 14 oktober begint de competitie. Over ruim een kwartaal.

Wat wil je weten?

Hieronder begint het komend seizoen.
De coach hoort in te schatten waar de spelers staan. Als team, maar ook individueel.
Op grond van deze inschatting kunnen we tot IPP komen. Gooi er maar een term in: individueel progressie plan. Het is even geleden, dat ik dat per formulier gedaan heb, dus heb ik maar iets nieuws gemaakt. Mijn meiden kunnen het downloaden en mailen. Het hoeft niet naar de coach, trouwens. Als het maar tot inzicht leidt.

Zelfevaluatie formulier

Datum:
Naam:
Email :
Bezigheid overdag:

Geboortedatum
Lengte
Gewicht
Positie

Hoe schat je jezelf in? Altijd lastig en dan moet het ook nog van twee kanten. in de eerste plaats objectief: schaal 1-10, 1= start from scratch, 10= top WNBA. Maar daarnaast wil ik ook weten tot welk segment je jezelf, binnen het team, rekent: a klasse (beste drie), b subtopper (beste helft) c mindere godinnen.

Instelling
Positief denken
Teamgeest
Conditie
Snelheid
Kracht
Uithoudingsvermogen
Mentaliteit
Stressbestendig
Doorzettingsvermogen
Leervermogen
Communicatie
ballhandling
(ont)vangen
passing
rechts
links
passdiepte
passkeuze
aanvallend voetenwerk
Vrijlopen
Posten
Afrollen
Pivoteren
drive links
drive rechts
dribble op snelheid
controle dribble
richtingveranderingen
driepunter
stop en pop (jumpshot)
powermove
hookshot
turnaround&jumpshot


verdedigend voetenwerk
on the ball
off the ball
postdefense
helpside
close out
boxing out

inzicht in fastbreak
in press
tegen press
halfcourt offense
halfcourt defense
out of bounds
in tegenstander


Waarin ben je afgelopen seizoen beter geworden?

Wat ga je deze zomer doen waar je een betere speler van wordt?
Qua instelling?
Fysiek?
Technisch?
Mentaal?
En volgend seizoen?

Wat was je rol in het team?

Met wie speel je het liefst samen? (1,2,3) Waarom?

Met wie het minst graag? (1,2,3) (dit wordt geen idols) Waarom?

Wat voor rol heb je voor jezelf in gedachten in het team van volgend seizoen?

Wat verwacht je van de coach?

Wat verwacht je van je teamgenoten?

Wat is je uiteindelijke doel?

En met basketballen?

zondag, juni 25, 2006

sportpsychologie

"Ik wil dat ons land juicht" van Guus Meeuwis gehoord? Heeft ie samen met Ruud v Nistelrooy geschreven. Tekst komt erg bekend voor. Op wat ingebakken sentiment na, woord voor woord afkomstig uit de Sportpsychologie. Goed bezig, Ruud.

parelmoestasj

Dertig jaar geleden is het alweer, dat de ondergeschoven studententak van Donar opeens veranderde in Moestasj. Dat is echt Good Old Moestasj.
Opeens zwarte shirtjes van Jansen en Tilanus in plaats van de afdragertjes van NN Donar, die trouwens toch veel te groot waren, zeker voor voorzitter Frits.
Met drie man zaten we herinneringen op te halen aan een van de leukste periodes in ons basketballverleden. Echte ouwe Moessies, tussen neus en lippen wat verkaald en verder wat vergrijsd, maar we waren erbij. En volgend jaar bestaat Uilen 50 jaar en dan zijn we er waarschijnlijk gewoon weer. Want deze Good Old Moestasjers zijn ook grijze Uilen. En waren we toen anders? Zo ja, dan hebben we het niet gemerkt...

dierbaren

Zoals dat ook gaat met mensen, die op elkaar gesteld zijn, zijn Moestasj en Uilen, de zwarten en de groenen, ook altijd om elkaar aan het heen draaien in een dans van toenadering en afstoting.
De belangen zijn dezelfde, de meeste feesten zijn hetzelfde, al kun je je natuurlijk voorstellen, dat je ook beide je eigen ruimte nodig hebt. Zo willen de Moessies ook wel eens onder elkaar zijn, bij een lustrum bijvoorbeeld.
Mijn gewaardeerde ex-collega Marten Scheepstra, die nog nooit in een statement is gestikt, speelde de verschillen tussen beide clubs enorm hoog op: "Natuurlijk is er wel een groot verschil in cultuur tussen Uilen en Moestasj", verkondigde hij steevast. "Ja hoor, dat is er echt: Uilen spelen in het groen en Moessies in het zwart."
Uiteraard bestaat er wel een wij en zij. Bijvoorbeeld doet het idee de ronde, dat Moestasj meer een club is van de universiteit en Uilen meer van het HBO. Wie telt het even na? Moestasj zou ook meer corpsleden tellen. Corpsleden horen natuurlijk niet bij onontgroende Uilen. Moessies doen meer aan identiteitbevordering door gezamenlijk naar toernooien te gaan en met een hele grote afvaardiging "The March Of The Penguins" te bekijken. Uilen hebben zoiets, sinds de teloorgang van de Fabeltjeskrant, niet.
De verschillen zijn dus heel klein, ongeveer zo groot als die tussen twee mensen, en dan nog tussen mensen, die best eens iets met elkaar zouden kunnen krijgen. De belangen zijn in elk geval dezelfde. Beide clubjes zijn echter nogal klein volgens ACLO maatstaven.
Een paar jaar geleden had ik de clubs na eindeloos gelul eindelijk zover, dat ze zich samen aan de ACLO zouden presenteren, als de Groninger studentenbasketballers.
We praatten over verdergaande samenwerking op het vlak van wedstrijdplanning, scheidsrechtersaanschrijving, uitwisseling van coaches en zelfs teamindeling.
Helaas wilde de ACLO er niet aan en bleef de verenigingen nadrukkelijk als twee verschillende gesprekspartners beschouwen en vanaf dat punt liep het weer wat uit elkaar. Het werd zelfs erger: De urenaanvraag ging tot twee jaar geleden altijd via de vakgroep (lees: via ondergetekende. Ik overlegde met de clubs over aantallen teams, wensen mbt uitbreiding daarvan en over coaches en overlegde binnen het sportcentrum over het aantal toe te wijzen uren. Vervolgens werd er dan weer in overleg met de besturen een rooster gemaakt, waarin de overeenkomsten meer dan de verschillen werden benadrukt. In gezamenlijkheid kon altijd worden duidelijk gemaakt welke teams meer training behoefden dan andere.
Nu worden de clubs gedwongen helemaal aparte aanvragen te doen, waarbij alleen rekeing wordt gehouden met de harde cijfers van de ledenaantallen en niet met verschillen in niveau. Moestasj heeft niet bijzonder veel noten op de zang en heeft zich bescheiden opgesteld meteen aanvraag die de eigen behoeften dekt. Uilen heeft meer begeleiding nodig omdat daar nu een keer de problematiek van twee landelijk spelende teams speelt. Probleem van de aparte clubs, zegt de ACLO.
Meer dan ooit hebben de clubs elkaar nodig. Samen hebben we meer dan 200 leden. Dat is een behoorlijke samenlevingsvorm. Het moet er maar weer eens van komen tussen groen en zwart. Les extremes doivent(?) se toucher.