het verschil

We redden het dus niet tegen CTO Amsterdam. Scheelde het veel? Minder dan de uitslag 56-81 doet vermoeden. In het tweede kwart stonden we nog een paar keer voor.
Wat waren nou de factoren? Er waren er een paar.
Techniek en wetenschap? Zij hadden een batterij computers naast het veld staan met strak gepakte mensen aan de knoppen. Wij stelden daar twee coaches, een Goprocamera met vergeten reservebatterij en een ploegde cultureel antropologen tegen over. Ook niet gek. Ik had wel spijt dat we niet de Rintjetruc hadden uitgehaald. (het team van Rintje Ritsma, met Wopke de Vegt als coach was het eerste met laptops naast de schaatsbaan. Iemand keek dar ook af en toe op en er werd heel geheimzinnig mee gedaan. Er draaide gewoon een excelsheet op met grafieken maar Ritsma verpulverde het zelfvertrouwen van de tegenstand. We hadden best een groot apparaat neer kunnen zetten met onduidelijke maar opvallende functies en een paar studenten interessant rond kunnen laten lopen.....)

De pakken van de coaches? mwah..
Talent? Daar zie ik niet veel verschil. Nou is dat ook moeilijk te zien. Met veel trainingsarbeid kan iedereen wel leren te doen alsof je best goed bent.
Lengte? Een beetje werkte het wel.. langere schutters hebben minder ruimte nodig, langere verdedigers dwingen ons iets sneller en misschien van iets verder weg te schieten.. In de rebound deden we het eigenlijk heel aardig met onze gretigheid.
Tactisch? Zij gebruikten wat meer arsenaal. Dat zouden wij misschien ook wel willen maar trainen we daar genoeg voor?
Trainingstijd dan? Ja, daar zit wel merkbaar verschil in. Geïnvesteerde uren betalen uit.Conditie is in tijd uit te drukken.  Ook beslissingstempo kun je verbeteren over tijd.Vastheid in schot of pass groeit met meer tijd om te oefenen en inderdaad ook de gelegenheid om meer situaties, systemen en opstellingen aan te leren.
Verwachtingen vooraf? We hadden respect maar geen ontzag. Zij wisten wat ze kwamen doen en onderschatten ons niet.
Hadden wij ook nog wat voordeel ergens? Jawel, wij zijn op zich het winnen meer gewend. Misschien hadden we daar iets meer mee kunnen doen, waren we nog meer in hun koppies gaan zitten, als één van de pogingen om het gat weer kleiner te maken in de tweede helft geslaagd was. Misschien hadden we ze dan een beetje aan het rillen gekregen.
Zo is het niet gegaan. CTO maakte het verschil in de tweede helft en duidelijk dat je misschien wel van een slecht spelend eredivisieteam kunt winnen maar gisteren in elk geval niet van een goed spelende eredivisieploeg.

Promo-eredivisie - David en Goliath

Deze foto van Amsterdam Museum is beschikbaar gesteld door TripAdvisor

Confrontatieavond in de WAS: Het wordt een clash van werelden. Maar het gaat ook om het randje. Top promo tegen bodem ere en dan op dit aparte podium van de bekercompetitie. Eén wedstrijd.

De promotiedivisie is een interessante competitie waarin mensen spelen met veel talent, die druk zijn met iets buiten basketball en toch wel tijd hebben om tenminste vier keer in de week intensief met basketball bezig te zijn. Basketball is op die momenten uiterst belangrijk. In de eredivisie spelen vrouwen die minstens net zoveel talent hebben, die ervoor gevraagd zijn én in staat zijn én het er voor over hebben om basketball zo ongeveer het belangrijkste in het leven te maken. Basketball is voor hen altijd belangrijk. Het wordt dus een strijd van momenten tegen ongeveer altijd? 

Ik leg spelers altijd uit, dat alles belangrijk maken hetzelfde is als niets belangrijk maken….. Wat is dus beter? Hebben we iets aan deze vergelijking? Op het veld niet, lijkt me.

Anders gebruiken we een andere, ongelijke confrontatie en zeggen we gewoon dat Uilen, als promotiedivisie - subtopper vanavond David is en de eredivisionist Goliath. Inmiddels hebben we geleerd dat infanterist Goliath -hoe groot ook - kansloos was tegen artillerist David met z’n slinger. Dus ook die vergelijking bestaat alleen uit woorden. De beslissing valt natuurlijk op de vloer. Dat het nu gaat gebeuren is buiten kijf en dat het om mikken gaat ook. De winnaar van vanavond meldt zich bij de laatste vier van Nederland en dat is voor beide ploegen een geweldig vooruitzicht.

Win win met wetenschap

Wat is het toch mooi, die Hanze en RUG op de achtergrond voor de Groningse topsport. Topcoaches, windtunnels voor tijdritfietsen, aangepaste roosters, topsportregelingen en bewegingswetenschappelijke monitoring van je individuele en gezamenlijke bewegingspatronen. Er gaat een boel tijd in zitten en het is allemaal nog wat versnipperd binnen de inter-Hoger Onderwijs faculteit voor de sport maar daarover vaak genoeg meer…. Geven en nemen is het: Je bent er een beetje dankzij- en een beetje voor de wetenschap.

De basketballmeiden van Groene Uilen ondergaan straks op regelmatige basis inspanningsproeven waar zowel de testers als de getesten iets aan hebben. Win–win. Daarnaast doen ze mee aan een onderzoek naar beheersing en wendbaarheid. Ook win–win.

De laatste toevoeging in deze onophoudelijke kruisbestuiving is helemaal nieuw: Team en coaches zijn gedurende drie weken onderwerp van onderzoek op het gebied van culturele antropologie.

Wie weet nog dat we ook in Groningen deze studie aanboden? Het hoorde - terecht of onterecht – altijd bij de eerstgenoemde vakken als het erom ging of een studie nou wel echt zin had en die reputatie heeft ervoor gezorgd dat je nu alleen nog in Leiden gediplomeerd cultureel antropoloog kunt worden. Tsja. En waar men vroeger de peniskokers ging meten en beschrijven van afgezonderde stammen in de binnenlanden van Nieuw Guinea, onderzoekt men nu structuren, omgangsvormen en samenwerkingsverbanden iets dichterbij. Neem een dorp in aardbevingsgebied of neem een basketballteam.

En zo worden we nu drie weken begeleid door drie dames uit Leiden, die zich helemaal onderdompelen in de rituelen van de Uilen. Figuurlijk maar ook letterlijk: Ze zijn op tijd voor de training, komen in de kleedkamer en gaan mee naar onze wedstrijden (tot en met de kwartfinale van de beker op 26 januari om 19.30 in de WAS) En om maar weer een vergelijking te trekken: waar de onderzoekers in voorbije tijden en andere streken participerend observeerden bij het prepareren van gesnelde koppen, worden deze drie onderworpen aan balvaardigheidsoefeningen in de groep en gebruiken we ze als obstakels bij schotoefeningen. Dat is al mooi maar ik ben natuurlijk ook benieuwd naar de uitkomsten. Ik wil ook wel eens weten wie er in onze kleedkamer belangrijk is. Dat blijft normaal voor mij geheim. Win-win.

RE