dinsdag, mei 31, 2005

telling

Beste Kiezers.
Ik draag m'n verlies flink. Maar ik moet even rechtzetten, dat jullie allemaal lang niet genoeg gewicht in de schaal hebben gelegd. Met 17 stemmen meer, was ik wel gekozen. Over twee jaar doe ik misschien weer een beroep op jullie. Kansloos is de missie dus niet helemaal!
Kaj

de Toekomst

De Toekomst is ongewis. Nu de meiden niet direct geplaatst zijn in de promotiedivisie, is het allemaal afwachten geblazen en dat is geen muziek waarbij ik me fijn voel. Nieuwkomers kunnen we niets bieden, spelers van nu lonken (misschien, een beetje, liever niet...) naar andere teams, dames twee heeft een zwaard van Damocles boven het hoofd hangen...
Onze voorzitter is gemotiveerd aan het lobbyen om landelijke competitie veilig te stellen maar het hoofd voelt vrij hard. Er staan veertien teams op de lijst voor 2005-2006, waarvan de meeste echt van plan zijn zich landelijk te laten zien. Bij de indeling is vastgehouden aan de plaats op de ranglijst van afgelopen seizoen. Als laatste is nummer 2 na laatst, Batouwe, geplaatst. En dan staan wij, bovenaan, op de wachtlijst, met nog drie teams, die allemaal uit Rayon Noord Holland komen. Sportief gezien is er niets op af te dingen. Witte vlekken hin und her.
Toch zou je zeggen, dat een indeling met twee poules van 8, gezien de animo, ook had gekund. "Regionaal" indelen - hele competitie - splitsen omstreeks kerst - hele competitie a voor kampioenschap en b om degradatie: 14 + 14 = 28 wedstrijden per ploeg.
Desnoods zou je je voor kunnen stellen, dat niet weer gespeeld wordt tegen de oude poulegenoten, alleen twee keer tegen de nieuwe: 14 + 8 = 22 wedstrijden.
We hopen op wijsheid of geluk.

Verdere, persoonlijke toekomst: ik bedank alle 77 aardige en verstandige mensen, die op mij gestemd hebben voor de U-raad. Het was lang niet genoeg, maar wel fijn.
Geen universitaire politiek en geen landelijk basketball. 't Valt zoals 't valt. Het geeft ook wel weer mogelijkheden....

zondag, mei 22, 2005

Amsterdamn

Twee keer Amsterdam, dit weekend. Astronauts wordt kampioen door Zwolle te vegen in de laatste wedstrijd. Chin up Zwolle, het was een mooi jaar. En dat was meteen ook jullie makke. Jullie waren beter dan ooit en terecht trots op jullie finaleplaats.
In Nijmegen heerste Amsterdam met vooral Lely-meiden over Groningen met Tudo + Uilen. Groningen ging steeds beter spelen in het toernooi en we gaven ze nog een slikje toen we van 15 punten achter weer tot 9 kwamen met balbezit. Het collectief van de vermoeide Amsterdamsen stond een come-back in de weg. Lotte ( Hulshof) en Kouke ( van de Goot) waren de besten van het veld ( samen met Tanja Bröring) maar Lely kon terugvallen op hun synergie.
Ik vond het een goede GNSK en was trots op onze afvaardiging. Een eer, meiden, om bij jullie langs de kant te mogen zitten.
Uiteraard won Groningen wel het "overall-klassement".
Het toernooi was weer goed georganiseerd. Ik vond bijvoorbeeld de ontbijten heel behoorlijk.
Toch een paar minpunten: Rowen Hèze vonden mijn collega's wel leuk, maar vroege Twintigers?
Het was, bij Basketball, erg jammer dat vrouwen en mannen hun toernooi gescheiden moesten afwerken en geen gelegenheid kregen om bij elkaar te kijken, door een topzwaar programma.
We speelden in een poule van 9, allemaal tegen elkaar en dan de bovenste twee een finale op het universitair Sportcentrum (zo! wat een sportcentrum!) Dat betekent een totaal van 37 wedstrijden voor het damestoernooi. Voor zoveel wedstrijden waren geen scheidsrechters te vinden, zodat bij de duurste GNSK ooit (gesubsidieerde sporters betaalden 24 euro) de dames ook nog eens zelf moesten fluiten, zonder dat dit overigens van te voren bekend was.
Een indeling met twee poules, kruisfinales voor de beste 4, en onderlinge wedstrijden voor de verliezers, had een totaal van ten hoogste 23 wedstrijden opgeleverd. Dan haden we niet hoeven fluiten en hadden we bovendien vast wel één keer de auto naar de Horstkamp kunnen pakken, waar de mannen goed speelden.
Kritiek op de eigen groep: we namen niet altijd voldoende reistijd in acht, zodat het wel eens spannend was of we wel een voorbereid team aan de slag zouden krijgen. De jongens wilden 's nachts ook nog wel een sdoen of ze pubers waren in plaats van serieuze sporters. Van rugby-'ers of hockeyers verwacht je zoiets, van basketballers minder.
Groningen heeft zich in elk geval weer laten zien. En volgend jaar.... zullen die Lely meiden toch wel eens afgestudeerd zijn? Maar waar studeren Annemiek en Lotte dan? En op wat voor niveau hebben de Uilen dan gespeeld? En met wie? Het zijn spannende tijden, ook na de competitie.
Kaj