Club van Verdonk

Gisteren: Rita Verdonk is toch echt lid geweest van de PSP! Jaren 70. Het was toen geen grote club. Twee zetels in de kamer; Van der Leck en van der Spek. Ik weet het nog goed, want ik was dus clubgenoot van Rita. Dat benauwt me toch wel een beetje...Rechtdoor zee Rita is wel helemaal omgekeerd, waarom ik dan niet? Ik dacht dat Rita zo consequent was en ik zo meegaand? Griezelig eigenlijk, dat ik nog steeds rechtdoorzee tegen de stroom oproei. Stemt tot nadenken.

Derby day

De Coppa Universatea, ook zo'n term die ooit eens bedacht is om de ontmoetingen tussen de zusterclubs Uilen en Moestasj aan te duiden. Dit jaar is er een nieuwe ontmoetingsplaats voor vastgesteld. Onder dispensatie mag de nieuwe hal van de HIS gebruikt worden. Mooie grote velden maar krappe uitloop. En het seizoen begon met veel onderlinge confrontaties. Hoewel het een thuisdag voor Uilen was, won Moestasj in elk geval het entourage duel. De ontvangst was geheel stemmig zwart-wit gehouden.
Ik heb alle uitslagen nog niet binnen maar "mijn" meiden hadden het niet erg moeilijk met Uilen 4, die hard bleven werken tot aan het eind maar vooral aan onze verdediging de handen te vol hadden.
De eerste periode hield de Moestasj-aanval nog niet over. Nog geen breaks en geen succesvolle afstandschoten maar wel een belofte voor beter. Uilen zetten er juist hun beste periode in een kwart tegenover en kwamen tot 12 zwaarbevochten punten. 12-8 voor de thuisclub. In de tweede periode werd het beeld van de wedstrijd wat duidelijker in punten uitgedrukt en we gingen de rust in bij 19-16. De laatste minuut van de helft scoorden de Uilen nog een open layup en miste Moestasj er een. Het was wel duidelijk dat de Uilen heel moe waren geworden van de voortdurende pressie en de pauze kon eigenlijk niet kort genoeg duren. In periode drie had ik ook mijn tweede hand nodig om de goede aanvallen te tellen en werd een comfortabele voorsprong opgebouwd van een punt of 12. Misschien wel wat te comfortabel want dan lijkt het soms of alles moet lukken en forceren we te veel, waardoor de Uilen, die gewoon niet opgeven, nog regelmatig op de vrije worplijn komen. De eindstand zou uiteindelijk 47-33 moeten worden maar wordt voor de boeken vastgesteld op 45-33. Nou ja.
Tot de positieve dingen rekenen we de 5 24sec overtredingen die we afdwingen, een behoorlijke sense of urgency en een paar echt goede aanvallen, waaronder een perfecte: eerst van rechts naar links, dan inside outside weer op rechts, afgerond met een goed schot. Ik applaudisseer dan ook al bij de afsluitende pass. De bal is ook nog raak, wat wil je meer.
Ik kan de scores niet van het sheet lezen maar het meeste gevaar (trouwens ook in de verdediging) komt van Linda. Maar iedereen doet mee in de productie.
Waar duidelijk verbetering is aan te brengen is nog steeds de Ubuntu van het communiceren. De bank doet haar best en Linda (verdedigend) en Sanne (aanvallend) proberen geen blad voor de mond te nemen.
Met een onderlinge felicitatie over de toon waarop wordt gecommuniceerd sluiten we de bijeenkomst af.
De bijdrage van Moestasj Meiden 1 aan de derby der studenten is een positieve.

weer beginnen

Morgen begint er weer een basketballseizoen. Ik heb er zin in. Er is veel te bereiken als team en individueel bij Moestasj meiden 1 (in basketballende dames geloof ik niet)
Gisteren speelden we een oefenwedstrijd tegen HSVB U22 met veel meiden die ik ken van Kamp. Leuke enthousiaste groep en dat zijn mijn meiden ook. In stand ging het gelijk op, omdat Moestasj wel erg goed overschakelde van achter naar voren maar erg slordig met de kansen omsprong. Een concentratiekwestie en een ervaringskwestie, volgens mij. We kregen nl kansen die heel goed waren: twee passes, met veel dynamiek aanbieden op center en niet te missen kans van binnen (9), die -concentratie- toch gemist werden of die werden omgezet in een 3, 4 kansje door een gebrekkige balans, bijvoorbeeld.
Allemaal dingen die door meer spelen op dit tempo (ervaring) verbeterd zullen worden. Ik stel natuurlijk wel vrij hoge eisen...bijvoorbeeld praten, aansluiten, met een sense of urgency rondlopen en in hun bubble zitten, kijken, druk op alle schoten, verdedigingsrebounds, aanvalsrebounds, help geven, daar ook praten, screenen, snijden, faken, passen als dat kan (drietiende langzamer beslissen) vrijlopen en niet vrij staan, goede schoten mooi nemen, bezig zijn met het proces en niet met het resultaat, elkaar herkennen, erkennen en merkbaar waarderen, het woord UBUNTU iets lager van toon yellen, smeerkaas gebruiken om je niet de kaas van het brood te laten eten en nog wel meer.
Omdat ik zoveel dingen wil zeggen, zoek ik echt een beperkt aantal dingen per training uit, waar ik me met voorbedachte rade op concentreer. En dan nog.....
Gisteren en morgen is dat balans in de aanval en heerschappij in de eigen bucket. Beide zijn we nog lang niet klaar mee. Ook de paar frisse minuutjes van Lauren from down unda redden ons net niet en we komen op het scorebord vier puntjes tekort waar we ons niet druk om maken. Morgen gaan we verder met beginnen.

onderwijs

Wat vroeger de ALO heette, heet tegenwoordig IS, instituut voor sportstudies. Nog steeds leidt me daar op tot gymnastieker maar alles daarom heen is ook dermate booming, dat er maar weer een nieuw gebouw moest komen. (Wat vroeger voor mij de "oude ALO" was, is nu al helemaal vergeten en in het Corpushuys zit een andere school.
Omdat dit nieuwe sportcentrum op Zernike staat, gaan we daar vanaf dit seizoen met alle basketballtrainingen en competities naar toe.
We hebben het beste rooster van de 21ste eeuw gemaakt met ruim tijd voor iedereen en nauwelijks wachttijden voor het groeiende legertje verenigingstrainers (die niet professioneel met de sport bezig zijn maar het -niks mis mee- voor de lol doen, dan wel om het vak een beetje te oefenen.
Vier velden tot onze beschikking, zodat we bijna alle trainingen op dinsdag en donderdag af kunnen werken!
Alleen: in de nieuwe turnzaal is een prima vloer, een veld met volledige afmetingen en uitloop aan alle kanten maar..... er hangen nog geen borden die iets met het veld te maken hebben. Veel te korte stangen en aan een kant zal het bovendien maatwerk moeten worden want, net als overal in het gebouw, heeft de architectuur het primaat gekregen over het gebruik. Aan alles kleeft dat het mooi moet zijn maar als je een gebogen wand oplevert, zet je de gebruiker wel voor een probleem.
Toen we daar voor het eerst commentaar op leverden was de reactie: "Ach het is toch maar voor het onderwijs"
Wat wel een beetje aangeeft hoe daar tegenwoordig over wordt gedacht.....dacht ik.

Oefenen

Ik ben wel tevreden over wat we er tot nu tot met z'n allen aan hebben gedaan. Natuurlijk is het wennen aan al je "stuff players should know" in twee keer in de week training te stoppen en natuurlijk moeten we eerst nog maar eens een wedstrijdje spelen maar de intentie tot verbetering is duidelijk aanwezig. Je kunt ook zien, dat de mensen die het meest op training zijn geweest het minst klagen over de intensiteit. Dat is een reden voor iedereen om haar "strippenkaart van ongedwongen afwezigheid" zorgvuldig te gebruiken. Verwelkomde nieuweling Linda Olk (van mijn vorige team waar ze een ongelukkige entree maakte. Nu op zoek naar haar spelplezier en een reden voor haar basketballbestaan. Allebei realistische doelen) kan meteen al goed mee, beetje spierpijn.
Om het team nog wat meer te leren kennen en wat meer aan wedstrijdervaring op te doen, wilde ik wel graag een oefenwedstrijdje of wat spelen. Het valt nog niet mee. Na de hele zomer vergeefs te hebben geprobeerd door te dringen tot mijn favoriete oefenwedstrijdtegenstander Arriba uit Drienerlo, heb ik nu maar besloten het dichterbij te zoeken. Het is altijd goed om in het voorseizoen en poosje met elkaar weg te zijn. Als het aan mij lag met een overnachting erbij, zodat we ook aan kroeg- en onder de tafelccoaching kunnen doen. En Arriba heeft zo'n leuk eigen voorbereidingstoernooi. Maar op geen enkel van de mij door Googelen toegevallen adressen lijkt nog iemand in leven.
Nu heb ik een vrij uitgebreid netwerk op wat hoger niveau maar als ik eerlijk ben heb ik in het iets lagere basketball een geinteresseerde leek, meer niet.
Heb maar wat lijntjes gelegd naar Haren en Leeuwarden, zien wat daarvan komt.