zondag, november 13, 2005

teamcultuur?

Uilen 1 bestaat uit gemotiveerde, hard werkende meiden met plezier in basketball. Ze spelen in een team dat wint en nog steeds beter wordt, ook.
En toch schrijf ik niet: een winnend team. Of een goed team.
Ik mis wat. Ik mis simpelweg het vieren van een honderste punt, een 21 ste Olson of gewoon een goede wedstrijd van één van ons. Misschien is dat het lot van de mannelijke vrouwencoach, die de boompjes, complimentjes en evaluaties onder de douche mist. Ongetwijfeld zien we elkaar genoeg. Ongetwijfeld is de vrijheid van de rest van de zaterdag belangrijk. En die andere mensen in ons leven zijn dat ook.
Maar de buitenwereld heeft al zoveel van onze aandacht teruggewonnen doordat we niet meer het halve weekend op stap zijn? Eventjes met z'n allen in de kantine, even de kring rondkijken, even een babbeltje met degene waar je niet naast stond onder de douche zou toch wel prettig zijn? Al was het alleen maar om de scorer van de honderdste een rondje te laten geven?
Want wanneer gebeurt dat nu? Dat hoort, hoor.

Geen opmerkingen: