Het thema was voetenwerk: geen handen en minder fouten dan de tegenpartij.
Dat viel even vies tegen, zoveel tegenstand van Moestasj hadden we blijkbaar niet verwacht.
Peter zei van te voren nog: "Ik weet niet of ze wel helemaal scherp zijn." Dus ging ik zelf maar onder onze inloopbasket staan en keek iedereen in de ogen. Ik zag niets wat me niet beviel en keek ook bijna tevreden toe hoe in het eerste kwart een begin werd gemaakt met het uit elkaar spelen van de felle en geconcentreerde verdediging van de Moessiemeiden. Het speciaal ingestudeerde Going Away-Swing-Pirouette. (GASP) kwam nog niet echt uit de verf, maar leek voor verbetering vatbaar. De verdediging (zonepress en mantoman) liep nog niet zo best, de gaten waren groot en het overschakelen was niet steeds duidelijk, ondanks talrijke en soms wel erg langdurige huddles. De Moestasj miste echter de vele vrije worpen, zodat de Uilen toch 21 punten achter elkaar maakten, voor de laatste punten weer nar Moestasj gingen.
Toch was het 21-5 en het zou alleen maar beter gaan, kon je verwachten.
Maar nee. Het tweede kwart was een ramp, natuurlijk afgedwongen door de Moessies, maar in belangrijke mate ook door het falen van de Uilen. Eigenlijk had Moestasj zelfs langs kunnen komen. Zij heersten aan beide kanten van het veld, getuige de schamele 4 (?????) punten van de Uilen en de meer dan 10 (????) aanvalsrebounds van Moestasj.
Uilen moest over op basic. Geen trucjes. Geen Mind-fucking. Alleen nog maar man to man. Zelfs de beproefde zone tegen onder de basket ingenomen ballen werd ingetrokken.
De mensen, die een duidelijke voldoende hadden gehaald in de eerste helft, Laura en Charlotte, kwamen langdurig op de vloer te staan en langzamerhand kwam het spel weer op onze wagen. Dat de tegenpartij, door het uitvallen van Lauhanni en het niet meedoen van Bianca gehandicapt was, hielp ook.
Uiteindelijk viel de overwinning nog behoorlijk uit. Het tekent wel één van de problemen waar Uilen voor staat. Hoe houden we de ontspannende concentratie hoog, hoe worden we beter, individueel en als team. De tegenstand van Moestasj geeft wel aan, dat onze serieuze tegenstanders zich niet zo maar naar de slachtbank laten leiden.
Voor het eerst buitenlandse topscorers: Katrina (Duitsland) 14, Jorieke (Texas) 11, Natalie (Betuwe), Lyet (Drente) en Laura (Stad) alledrie 10 punten.
Volgende week weer thuis, tegen Joure.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten