Akrides - Uilen 76-49. Dat klinkt als een oorwassing, maar het was beter dan dat. In IJmuiden hervonden we ons lef en ons eigen tempo. Dat het verschil zo groot was, kwam vooral door de eerste helft, toen Akrides fel uit de startblokken kwam en wij bleven missen, zodat een herhaling van de vorige wedstrijden op de loer lag.
Maar de agressie in de verdediging was er nog steeds en dit keer scoorden we wel uit de break, zij het in de eerste twee perioden matig. We kregen de breaks en de steals in elk geval wel weer en passes over meer dan 7 meter kwamen nu wel aan. We schrokken wel van de outside dreiging van Akrides. Diverse speelsters wisten steeds vrij te komen op of rond de driepuntslijn en de produktie was aardig, getuige de 45 punten bij rust.
We kwamen echter goed, of net niet goed maar hoopvol, door de press en begrepen steeds beter hoe we zelf druk konden geven. 19 punten is natuurlijk niet veel en 15 turnovers is wel veel, maar in het tweede kwart gaven we nauwelijks nog aanvalsrebounds weg.
Van de tweede helft heb ik genoten. We wonnen het derde kwart met 18-13 en liepen vervolgens zelfs in tot op 17 punten met nog 6 minuten te gaan. Ook daarna bleven we op het oog het beste van het spel houden, al hadden we beter nog een paar keer voor de layup kunnen kiezen ipv de driepunter. Dat een buzzerbeater-tip in van Iris en een vrije worp van Laura Maatman niet op het sheet kwamen, door vergissingen van tafel en scheids, maakte dat we helaas toch nog met 27 punten verloren en de tweede helft met 1.
Heel goed van ons was het grote aantal deflections. Deflections zijn bijdragen van unsung heroes. Ballen worden van richting veranderd, aanvallen van tegenpartij verstoord en we pakken steals, die op naam van iemand anders komen. Maar deflections zijn indicaties van intensiteit.
Ik verkondig al jaren, dat iemand, die in 1 wedstrijd goed is voor 7 of meer van die dingen een consumptie van me krijgt. (dit in navolging van Hubie Brown, de onlangs opgestapte coach van Memphis, die dit deed bij de New York Knicks. Ook een colaatje, geloof ik...) Ik ben daar nog niet arm van geworden. Margreet verdiende de eerste sinds jaren omdat zij naast 14 punten ook precies 10 deflections pakte. Is dit een double double? Zeker wel. En de eerste in zijn soort!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten