University of Groningen, International School for Playing Time Management.
Hoe kom je aan speeltijd en hoe krijg je meer? Dat is het onderwerp van vandaag.
Vraag 1 voor de hele groep: welk onderdeel van basketball doe je het liefst?
Er zijn veel antwoorden mogelijk: Schieten, zeggen veel mensen. Dribbelen scoort ook altijd goed. Mijn volgende vraag is altijd: Wat is nodig om die hobby van je uit te kunnen voeren?
Omdat de meesten niet begrijpen waar ik heen wil, geef ik het antwoord maar zelf: Je moet in het veld staan! Je moet spelen! Spelers spelen.
Ja, wiedes, natuurlijk, maar dat was de vraag toch niet?
Ja, toch wel. Een beginnende coach zal misschien eerst de beste schieters laten spelen, met de beste dribbelaar, maar als deze vijf niets anders in huis hebben: verdediging, rebound of iets simpels als een pass, dan komt hij of zij daar snel van terug. Veel mensen gaan uitsluitend voor de finishing touch, het afmaken. Toch voldoen veel van hen weer niet als speler. Baltovenaars, jawel, mikken kunnen ze, maar spelers zijn het niet.
Ondanks dat coach, teamgenoten en publiek veel prachtige dingen te zien krijgen, is er geen vooruitgang en geen echt spel.
De coach begint het te snappen en nu komen de spelers aan de beurt. Spelers hoeven niet de beste fysiologische mogelijkheden of de beste techniek te hebben, al zullen ze, door hun spelinzicht wel sneller inzien, wat het nut is van een linker layup en een overtuigende passfake. Spelers spelen het spelletje en leren de regels daarvan. Niet alleen de spelregels, al horen die er zeker bij, maar ook weten zij wie er wat zou kunnen doen, doordat ze de taktiek adopteren en omdat zij de mogelijkheden en onmogelijkheden van hun teamgenoten en tegenstanders doorgronden en gebruiken.
Zo’n speler wil je worden? En de truc om dat allemaal te kunnen laten zien? Dat Playing Time Mangement? Hoe zit dat dan?
Nou simpel. Met het duidelijk maken van je bedoeling om een echte speler te worden, ben je al een heel end. Zeker als je dat de coach duidelijk maakt, door advies te vragen over de belangrijke aspecten van het spel. (alles dus) En daarna, volgens Ton Boot en andere exemplaren van het species coach: Let your body do the talking.
Ik droom wel eens van zulke spelers. En word dan wakker met een glimlach.
Kaj
Geen opmerkingen:
Een reactie posten