Herbstmeisterinnen

In Noord Nederland leek de winter zaterdag afgelopen. Nog wat gletsjers op de parkeerplaats in Haren, maar al behoorlijk zacht. Met onze wedstrijd kwam tegelijkertijd ook de herfst ten einde. Dat laatste competitietechnisch gesproken: HSVB2 was onze laatste tegenstander van de eerste competitiehelft.
En niet de minste: Dat ze net zoveel punten als wij hadden verzameld en nog een beter doelsaldo hadden, zei eigenlijk wel genoeg.
Het beste mag in zo'n pot boven komen en de meiden van Moestasj waren dan ook tot op het bot gemotiveerd. Bovendien waren we bijna compleet (Lycke kampte nog met de naweeën van een buikgriep en Wianne heeft inmiddels een andere keuze gemaakt - voorlopig). Daar nog weer boven op hadden we met z'n allen scherp getraind en plannen gesmeed voor de ontmoeting. De lange versie van die plannen bespaar ik de lezer; hou het maar op Plan ABC&D.
De plannen werkten niet. Dat voorop. Maar verder waren we wel scherp en het team deed waar het goed in is: creatief improviseren met grote passie(Moestasj is een samentrekking tussen Motivatie en enthousiasme). In het eerste kwart waren bijna alle rebounds voor ons, kreeg HSV nauwelijks een goed schot en dus was het na tien minuten 18-3. Dat verschil was verrassend.
"Wij speelden toen ook wel heel slecht...dat doen we anders niet hoor!", zeiden twee mij welbekende HSV dames na afloop. Van die analyse wil ik toch wel iets terug pakken: ze speelden ook wel tegen een tegenstander die heel goed op dreef was. Ook wel een beetje onze schuld, dat slechte HSV spel.
En dat bleek ook wel toe het stof van het eerste kwart weer was gaan liggen, bleken de teams vrijwel volkomen aan elkaar gewaagd en de 15 punten bleven netjes overeind tot de rust. Denise gaf het ene deel van de emotie aan: "Nu oppassen voor ons derde kwart, meiden!" En kappie Marjo coachte aan het begin van dat kwart: "Gewoon weer opnieuw beginnen, meiden! Nieuwe wedstrijd!"
Dit bewustzijn drong goed door tot het hele team en weer was het kwart duidelijk voor Moestasj. Het publiek had een mooie avond - al had het resultaat voor de meeste toeschouwers best anderom mogen zijn, het voelde toch een beetje als thuis. Waar het zich achter de thuisploeg schaarde kreeg het wel af en toe een crowdsilencer om de oren. HSVB gaf weer goed tegenspel maar toch schoten we door naar 48-26.
Vooral aan het laatste kwart zal HSV een behoorlijk gevoel overhouden. Hun goede schoten bleven vallen en een paar tough-ones vielen nu ook.
Daar staan ook van Moestasj-zijde tenminste 4 echte plan B uitvoeringen tegenover. En we oefenden "Het spelen met het kussentje". We weten wat we daar te leren hebben: grote verbetering zat hem al in het ons eigen maken van de bal. Eerst hebben en dan er iets mee doen. Dat deden we namelijk bijna hautain, op het laatst.
Qua resultaat sluiten we het eerste deel van de competitie af als "Herbstmeister"( . Dat is net zo iets als voorstaan in de pauze: nu komt de derde periode - een nieuwe wedstrijd! Met een klein kussentje.

Eeva: 18 punten, Marlies 10, Femke 9, Marjo 8, Toya 7, Saskia 4, Denise 4.