De achtervolging op Cangeroes ontwikkelt zich tot een strijd waar de buideldiertjes zelf nog steeds de dans ontspringen en tevreden toe kunnen kijken hoe de naaste achtervolgers steeds weer worden ingehaald. In het wielrennen zou je zeggen, dat de jachtgroep goed samenwerkt en steeds weer andere renners te kop overnemen. Bij basketball betekent dit, dat de kloof steeds groter wordt. Ook wij hebben ons aan deze Cangeroe-pleasing weer schuldig gemaakt.
We hadden een eitje te pellen met onze vriendinnen uit Twente. Wisten we aan het begin van het seizoen nog onvoldoende, dat een wedstrijd 4 kwarten duurt, nu waren we gematigd optimistisch dit Ireen-Wuust-Syndroom te kunnen overwinnen. We hadden Jorieke en Margreet er weer bij, al zouden we de geblesseerde Iris en Laura wel missen.
Aan elkaar gewaagd en met scheidsen die het meteen erg scherp hielden. Zowel Karin als Annemieke liepen vroeg in de eerste helft al tegen hun derde fout aan. Jugglers had, zonder vaste guard, wat moeite hun sweetspots te vinden en miste twee open layups: voordeel 17-14.
In het tweede kwart gingen wij op de oude voet verder, terwijl Jugglers een zware dip doormaakte: van 21-17 stoven we door naar 34-17, in een, ook van onze kant nogal rommelige fase van de wedstrijd. Met die stand konden we ook pauzeren.
Dit keer slaagden we er goed in om onze flow te handhaven. Waar de Jugglers zich aanvallend wisten te herpakken, waren wij aan de andere kant niet te stoppen. Met een zone doe je ons echt een plezier, als we lekker op gang zijn. Iedereen kon heerlijk vrijuit spelen.
Met 5 speelsters in de dubbele cijfers en nog 23 punten van de rest is meteen het verschil duidelijk met de eerste ontmoeting, toen twee speelsters samen 55 punten inbrachten.
Uitslag: 85-50 Cookie 19, Natalie 12, Margreet en Tessa 11, Karin 10, Lyet 7, Emily 8, Suus 6 en Jorieke (met jetlag) 2.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten