(oefen) Wedstrijden tegen the Shadows zijn altijd een beetje een ijkpunt. De tegenstander speelt het soort basketball dat we graag tegenkomen. Assertief en aandachtig. Een beetje een voorbeeld.
Vorig seizoen hielden ze ons in twee duidelijke wedstrijden van de titel af maar de tijd is geweest, dat ze het hoger op willen zoeken. Serieus zijn ze, zeker met Pieter Steendam als coach, nog altijd.
De zaal was stroef genoeg, deze keer, zodat het een echte wedstrijd kon worden. Zonder Iris, zonder Natalie maar wel met in Karin een duidelijk aanspeelpunt inside.
Het patroon was wel bekend. Je speelt tegen een tegenstander, waarvan je weet, dat ze op veel plekken en in veel situaties ervarener is. Een beetje voorzichtig en toch word je een paar keer in simpele acties geklopt. Over en weer, dat al wel en geleidelijk verliezen we de schroom en komen we weer in de buurt van het niveau van zaterdag. We lopen dan al weg, ondertussen toch nog steeds lesjes in oplettendheid krijgend. In de tweede helft ziet het er weer goed uit: de rotaties komen natuurlijk, de afstandschoten vallen en de snelheid is heel behoorlijk.
Er gebeurt iets bijzonders: we spelen opeens beter dan onze leermeesteressen en waar we voor het eerst sinds tijden al wonnen van de Tudo-junioren, waar we voor het eerst sinds ooit de tweede ronde in de beker halen, smaken we nu het genoegen voor het eerst dik te winnen van de Shadows. Lekker spelen tegen een goede tegenstander, lesjes en zelfvertrouwen: niet slecht voor zomaar een dinsdagavond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten