vrijdag, oktober 22, 2004

coach en wee

Cangeroes uit
Het was geen onverdeeld genoegen om in Utrecht te zijn.
Natuurlijk hoefden we niet zo nodig te winnen van deze (sub)topper, maar een iets beter slot van de tweede helft was wel fijn geweest. In 4 minuten tijd glippen de springerige buideldieren van 24-19 naar 36-19. Coach boos. In de pauze besluit het team, na een indringend groepsgesprek, coach en zichzelf niet langer teleur te stellen. Met de verschillen, die in de tweede helft blijven bestaan, valt best te leven.
Zorgwekkend is het vele onnodige balverlies. het is vooral jammer van al die kansen, die we nu niet krijgen om goede, want leerzame andere ervaringen op te doen.

Wel heel aardig zijn al die bekenden, die ik opeens weer tegen het lijf loop. Sommigen had ik verwacht: M'n oude teamgenoot en tegenstander Dirk Neuhaus en oud pupil en steevast gemiste danspartner Martine Van Gils had ik verwacht. Dat ik nog zoveel andere mensen tegenkwam (Niek, Jeroen, Edwin, Esther en Ellen) maakte het extra gezellig.

Ook leuk was de ANWB man, die geheel ons belangeloos matste bij het verwisselen van de klapband die het busje bij Joure opliep. Hij hoefde dat niet te doen, en dus was ik erg dankbaar voor de charme van de meiden, die maakte dat hij het ook nog met plezier deed.




Geen opmerkingen: