Na een klein half jaar staat een halve eeuw op papier. Het Gouden Sportcentrum. Het was een mooie tijdreis, die we -Koos Kuiper en ik- als amateuronderzoekers, -schrijvers en -redacteurs hebben gemaakt. En niet in de laatste plaats als ervaringsdeskundigen. Dat maakt het natuurlijk helemaal bijzonder. Vaak schoten we in de lach en ook wel eens vol. Twee ouwe sportleiders blikken terug. Krijg je dat.
Over 50 jaar Sportcentrum hebben we nu dingen op schrift staan. En niet eens een apart hoofdstuk gewijd aan Pieter Tilstra, toch het grootste deel van die 50 jaar de baas van het hele spul, en daarmee verantwoordelijk voor het bij elkaar en overeind houden in mooie en moeilijke tijden maar voor ook het neerzetten van het beeld van Sportcentrum zoals het er nu nog steeds staat: de beste studentensportvoorziening van het land.
Wat hadden we hem graag geïnterviewd. Maar Pieter Tilstra heeft dus geen eigen hoofdstuk en zijn biografen zijn we niet geworden. Toch is zijn aanwezigheid steeds voelbaar: we zijn eigenlijk wel bijna elk artikel begonnen met de vraag: en wat was hierbij de rol van de baas? En onontkoombaar kwam er dan een antwoord. Die rol is groot geweest.
Kent u het Gouden Boekje: ‘Het huis dat Japie heeft gebouwd’? Het is een zogenaamd 'stapelverhaal' er gebeurt van alles maar het eind van elke zin is ‘...in het huis dat Japie heeft gebouwd’ Zo mag u straks ook lezen wat we hebben geschreven over hoe het ging en nog steeds gaat ‘in het Sportcentrum dat Pieter Tilstra heeft neergezet’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten