Daar ga je naar toe met je team, omdat je dat allemaal verdiend hebt. Geweldig. Het is natuurlijk nogal een organisatie, dat wel. Je moet allemaal afspraken maken, wat moet er mee, waar moet je wanneer zijn?
Je krijgt een een teamoutfit want je wilt je natuurlijk ook echt als team presenteren. De fietsers, de zeilers, de handballers, ...
aparte teams met aparte doelen, individuen met een eigen aanpak in een eigen voorbereiding maar ook samen één groot team.
Zo'n landenteam kun je natuurlijk niet zomaar op reis, de woestijn in sturen. Op zo'n moment dalen minstens Tien Geboden neder: Gij zult niet dit, gij zult niet dat.
Veel coaches en bondsbestuurders houden er erg van om de rol van Moses te spelen. Een basketballcoach waarvan de naam mij ontschoten is, had ooit "de regels" heel duidelijk gemaakt: Daarin was ook precies vermeld wat de sanctie was op welk vergrijp. Een van zijn topspelers miste de avondklok en werd dus op de tribune gezet in de belangrijke wedstrijd. De wedstrijd werd verloren, weg mooi seizoen.
Hij kwam bij Red Auerbach, de enorm succesvolle coach van de Celtics, om te klagen over dit onverantwoordelijke gedrag van zijn speler en kreeg de kous ontzettend op de kop: "Je had hem toch ook een boete kunnen geven, of corvee laten doen?!", verweet Auerbach hem. Misschien had je dan de wedstrijd gewonnen en had je het Heilige Land wel binnen mogen gaan, als leider van het volk, was zijn achterliggende gedachte.
Als we met z'n allen zo graag willen dat TEAM NL bij de Olympische Spelen iets voorbeeldigs is, dan had ik, liever dan zich voorbeeldig gedragende sporters, graag een voorbeeldig TEAMgedrag gezien. Zo'n voorbeeld stel je niet door iemand weg te sturen die zich niet helemaal zo gedraagt als de anderen. Bij het hartige woordje dat je met zo iemand moet spreken horen open armen en een luisterend oor. Een voorbeeldig team koestert zijn leden -ook de speciale gevallen- en niet zijn geboden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten