Het is goed voorstelbaar, dat je baalt, als je een wedstrijd hebt verloren, die zo spannend en gelijk opgaand was als die van zondagmiddag. Het had immers best andersom kunnen zijn. Bij andere wedstrijden, dit seizoen hadden we dat gevoel ook wel eens. Wij stonden na afloop in het vakje winnende team ingevuld en dat gaf een extra goed gevoel maar we speelden ook nog eens leuk! En uiteraard was dat ook de verdienste van de tegenstander, die continu partij bleef geven en echt wat van ons vroeg.
We moesten driepunters incasseren en verhinderen, een behoorlijke reactie op de press beantwoorden en de bal in de ploeg houden. We moesten goed op ons quivive blijven om de kleine cadeautjes, die de Uiltjes soms weggaven ook te openen.
De press was weer het uitgangspunt van alle moestactiviteit en weer gaf dat ons, door genoemde kleine presentjes, zoveel lucht, dat we ook vrij relaxed aanvallen konden spelen. Meer en betere screens dan ooit hadden we nodig meer en betere swings en meer en beter schoten van dichtbij en veraf hadden we nodig. En we deden het.
Volgens mij was dit echt pas de eerste keer dat we zo goed speelden, dat we van Uilen 3 konden winnen en we maakten er een memorabele wedstrijd van.
Hij was zeker ook memorabel voor onze bankspeelsters, die tegelijkertijd op twee velden speelden. Dat mag wel in je CV want dat vergt wel iets van je aanpassingsvermogen. Doordat we niet de hele tijd over de inside-capaciteiten van onze Deutsche dr. Oetkerangestellte konden beschikken, was er nog een memorabele eersteling te begroeten: bijna vijf minuten horseshoe-offense! 5 kleintjes om de bucket heen laten een ruim open midden over waar weer allerlei leuks mogelijk blijkt.
Echt onze beste en leukste wedstrijd van het seizoen tot nu toe.En daarmee de leerzaamste: als bijna alles goed loopt vallen de fouten die toch nog gemaakt worden beter op. Ik kan me het balen van onze geblesseerde powerforward goed voorstellen: wat zal dat gekriebeld hebben als je niet kunt spelen. Ze heeft echter bij die eerste keer, eind 2009, dat we de press inzetten een heel belangrijke rol gespeeld en mee geholpen het vertrouwen in dit wapen te vestigen. Helpt dat iets?
De coach verwacht intussen eigenlijk het seizoen gewoon af te maken op de bank (of daar net voor in het gezichtsveld van luid tegen deze opstelling protesterende speelsters) en ik ben daar eigenlijk toch wel blij om.
(En PS: door de leuke en sportieve tegenstand hopen we stiekem toch, dat Uilen kampioen wordt.......)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten