Ik ben een boek aan het lezen van iemand die de hele Brittanica heeft doorgewerkt. Ik voel me aan een dergelijke klus blootgesteld. Sinds gisteren weer vier nieuwe medicijnen met uitgebreide bijsluiters. Tot gisteren wist ik nauwelijks dat ik een schildklier had nu moet ik die met alle geweld in toom proberen te houden. Komt het daarna ook weer goed met m'n hart, dan is het allemaal wel de moeite waard geweest.
Het lastigste is dat ik geen training kan geven en dat er net een belangrijke wedstrijd op het programma staat. Ik moet zeggen, dat mijn team het heel goed doet als het aan zichzelf wordt overgelaten. Vorige week hebben ze het ook zelf moeten doen en dat ging heel goed. De principes die we aanhangen zijn blijkbaar aardig ingedaald in de groep want ze hebben de juiste analyse gemaakt na het verlies tegen Uilen 3 en op de juiste dingen getraind. Ik ben trots en dus ook vol vertrouwen dat ze het deze keer oplossen.
Het wordt een experiment want ze mogen een press doornemen, die we vorig seizoen met veel succes hebben toegepast maar waar we dit seizoen nog niet aan toe zijn gekomen. Deze press lijkt mij wel een heel bruikbaar wapen in de volgende wedstrijd en dus mogen de ervaren rotten hun eigen specialisatie aan de nieuwen doorgeven.
Het mes zou aan twee kanten moeten snijden: de rotten nemen hun eigen functie nog weer eens op een ander niveau door en de nieuwen hebben meteen een coach bij een voor hen nieuwe klus.
We zullen aan het eind van de week weten wat we hebben geleerd: Moestasj qua press en ik qua bijsluiter. De verwachting is dat coach en ploeg beide weer op scherp staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten