Vandaag vertrekken we naar Onze Gezellen en we nemen mee:
niet een half busje geblesseerden.
maar wel een koffer met spul voor bij blessures. De zogenaamde mosterdkoffer, de koffer om de put mee te dempen waar het kalf al in verzopen is.
Een van onze aandachtige volgers, althans bij thuiswedstrijden is Peter Pannekoek. ("heet hij echt Pannekoek?", vroeg Femke meteen.)Peter is een van de baliemedewerkers een van de aanspreekpunten en woordvooerders van het frontoffice van het Sportcentrum.
Verantwoordelijk voor levende have en inboedel.
In die hoedanigheid maakt hij al onze verstappingen en ellende mee maar in die hoedanigheid voert hij ook de regie over alles wat er blijft liggen na sport. Een en ander bij elkaar opgeteld leverde ons een fraaie verzorgingskoffer op. Tweedehands maar versierd met letters en logo van een wedstrijdposter. Met persoonlijke aandacht opgevuld tot een goed bruikbaar niveau: instant cold packs, jodium, gaasjes en hoofdpijnpillen.
Nu was ik zelf de eerste die weer eens een ijszakje kwam halen. "Niet die eenmalige uit je nieuwe koffer he, " zei Peter. "Bewaar die maar voor de uitwedstrijden. Of voor nooit."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten