Ik weet nog steeds niet waar ik tevredener over was: over het goede spel van de GNSK ploeg in Twente wat culmineerde in een erg goede eerste helft van de finale tegen Amsterdam of over de overwinning van de achterblijvende Uilen in de laatste competitiewedstrijd in Stadskanaal. Allebei een genoegen, dat mijn nachtrust erg ten goede kwam. Voor het eerst van m'n leven heb ik dan ook door het toernooifeest heen geslapen. Hulde.
Dat Amsterdam te goed zou zijn, was wel te verwachten. De complete basis van eredivisieploeg Lely versterkt met Tanya Bröring (die met lede ogen de life-coverage van de damesplayoffs aan zal hebben gezien, tot ze daaruit verlost werd door het spelen van een andere finale om een ander Nederlands kampioenschap.
Maar we speelden wel aardig. We groeiden in het toernooi en iedereen had haar shining moment wel. Aanvoerdster Tessa, Elke, Margreet en Fre schoten belangrijke drietjes, Suus blonk uit in de aanvalsrebound en liet zich scorend ook zien. Caroline en Carian vevulden hun rollen als insidedreiging en reboundsters met verve, Naomi buffelde, scoorde en verdedigde met name in de eerste helft van de finale als een beest en Cookie was het centrale punt in de breaks, het rustpunt in de aanval en als dat nodig was, had ze ook scorend een grote inbreng. Dat we na 31-30 bij rust niet door konden zetten was jammer. We hadden net de rol niet, misten net de grote schoten en kwamen door het helaas ontijdig vertrek van Carian net wat rebound power te kort.
Toch was het mooi.
In de auto kegen we direct bericht uit het provinciale oostblok: Emily, Charlotte, Jo en Jokko haden met behulp van Floor, Jorieke, Marlien en Pino gewonnen in Stadskanaal. Natalie had gecoacht. In het derde kwart een spurtje, dat uiteindelijk genoeg bleek. Geweldig. Maar meer weet ik dus niet. Misschien dat iemand dat met commentaar nog aan kan vullen?
Lekker geslapen in elk geval...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten