Uilen verliest bij Groene Ster. Groene Ster was goed, schoot steeds op onverwachte momenten onverwachte schoten raak. Groene Ster was sterk onder de borden. Groene Ster geloofde er bijna hele wedstrijd in. Vooral in het begin beperkte de Groene tegenstand zich "tot aardig partij willen geven aan de hoger ingeschatte uilen". Niemand had toen gek opgekeken als er na 5 minuten een voorsprong van 10 punten op het bord had gestaan. Maar de eerste wakkerschud time-out kwam al heel snel: in riante positie onder of onderweg naar de open basket vingen we niet of dribbelden we op onze voeten of passten we achter of voor elkaar en als we al tot een vrij schot kwamen van 3 meter of minder, dan ging het mis.
Tegen Shadows hadden we ons allemaal, individueel, met focus op een persoonlijke taak op scherp gezet. De spanningsboog zat nu niet goed. Dat we heel veel kansen kregen bleek wel uit de stand na het eerste kwart: 19-16 in ons voordeel.
We waren onszelf niet: we werkten hard maar waren niet geconcentreerd en dat drong door tot de tegenpartij. In het tweede kwart werden we boos op ons zelf. Coach ging hierin ook niet vrijuit. Te veel gehamer op wat er niet goed ging, terwijl dat nu juist vrij duidelijk was. Bij rust was het 34-28 in ons nadeel en duidelijk was, dat we teveel punten tegen kregen. Alleen Margreet onttrok zich scorend wat aan de malaise. Met haar an het kanon sprongen we meteen weer op de nek van Groene ster: tussenstand 34-34 kon je ook als startpunt van de tweede helft zien. En nu iedereen weer relaxed maar scherp, dachten we. Maar ook deze kans om de wedstrijd naar onze hand te zetten gerepen we niet. Nu faalde de rebound en ouletpass een paar keer opzichtig en Groene Ster ging steeds beter afmaken: uit onmogelijke drives, die eindigden op vliegende schoten van de vrijeworplijn, uit aanvalsrebounds na hulpeloos uitziende aanvallen en zelfs uit eenvoudige steals en een keer door wel heel ongebalanceerd aanvalsrebounden van ons. Voeg nog twee zwaar verdedigde 3 punters toe en we staan hopeloos achter, met een niet overtuigende aanval tegen een hoog rendements tegenstander, die de wedstrijd van het jaar speelt.
Ons beste kwart moest nog komen. Eindelijk speelden we voor wat we waard waren. Elke ging scoren, Margreet ging door, Charlotte schoot zichzelf op het sheet en Emily was eindelijk echt gefocust. Jorieke bleef aanvallend ongelukkig en Suus had nog steeds de avond van tevoren niet helemaal uit het systeem. Het werd 'em net niet. Met 20-13 in het laatste kwart kwamen we 4 punten te kort: 65-61. Twee layups raak en één weggevertje minder.... Wanneer in de wedstrijd telt dan helemaal niet. Er is altijd reden om je spanningsboog te onderhouden. Nu waren we in het begin onder- en halverwege overgeconcentreerd. Groene Ster groeide in die tijd naar een voorsprong toe, die ze vast konden houden. Het was verdiend. Ze speelden top.
We kennen dat nog goed van vorig jaar, toen we in deze fase van de competitie het hooggeplaatste -maar verzwakte- Akrides na verlenging in onze eigen zaal versloegen. We weten ook nog wel hoe blij we daarmee waren...
Scores: Margreet 22, Elke 14.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten