Er is nogal wat niveauverschil binnen de Hoofdklasse bij de dames. Wij vinden het moeilijk om naar onze stand te leven. Voor de verliezer is het niet moeilijk. Onze tegenstander was blij met de score in het laatste kwart. (15-9) Echt veerpletteren doen we nog niet. Nog geen honderdbarriere geslecht, nog geen kwart de nul gehouden. Is dat omdat we te sociaal zijn? Of te makkelijk? Meisjesjunioren van Den Helder en Wildcats zijn meedogenlozer. DH scoorde al 151-bijna niks.
De Uilen zijn nog niet ongenaakbaar genoeg. We overpassen breaks, we maken ook veel te veel fouten. tegen Exercitia waren het er 35, tegen 14 van de overkant. Daarmee ben je onvoldoende baas op het veld. OK, we kregen een paar fouten waarbij de coaches ook naar het plafond keken, maar toch. Suffe fouten hoeven we niet te maken, met de juiste concentratie.
In het derde kwart speelden we een aantal goede swings, maar de opdracht om de centers echt in het spel te betrekken konden we niet uitvoeren: binden van de eigen man, timing en uitvoering schoten daarvoor nog te kort.
We heersten wel zo, dat we het geheime subdoel weer haalden, 12 olsons op het conto mochten bijschrijven (waarvan 4op rij) en zo, dat iedereen qua scores wel met de neus aan 't venster kwam. Jorieke en Suus, maar ook Laura en Emily doken erg vaak op de juiste plek in de aanvalsrebound op, terwijl voor de tegenpartij onder ons bord niets te halen viel. We telden de aanvalsrebounds op één hand en hielden vingers over.
scores: Emily 16, Laura 14, Elke 13, Jorieke en Suus 10.
Herfstvakantie komt eraan: in de Huisvrouwencompetities wordt er dan twee weekenden niet gespeeld. Dan doen we het zelf maar flink: De eigen training is de grootste overload. Daar spelen we met heel kleine verschillen. Topwedstrijden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten