gerommel

De maalstroom van de wedstrijd maalt door.
Toch is het soort wedstrijden, waarvan we er nu eentje achter de rug hebben, waar we echt beter van worden. We hebben, voor de tweede keer dit seizoen, kans gehad een wedstrijd in ons voordeel te beslissen. Tot in de laatste halve minuut was dat mogelijk, elke fout was ernstig, elke goede actie belangrijk.
Slecht: niet aandachtig geluisterd naar de waarschuwingen vooraf. We zouden vooral 1 speelster in de gaten houden. Iemand krijgt een speciale opdracht en de rest denkt pfjoe, ik hoef haar dus niet te verdedigen. Van de eerste 20 punten maakt nr 7 er 14. De speciale afgezant wordt een paar keer afgetroefd, maar vaker falen haar teamgenoten in het helpen. In de aanval zouden we swingen en "touches" geven aan de center, on the move. Dat deden we niet en wel verzaakten we in de transition. We liepen niet hard genoeg terug en vielen aan de andere kant veel te weinig de basket aan.
Ok, coach, dat had je allemaal wel gezegd, maar nu weten we het ook. In het tweede kwart kruipen we behoorlijk dichterbij. 7 van de bal houden en tempo maken. We zien het nog wel zitten. Vooral als het publiek mee gaat doen en we fel blijven verdedigen halen we stap voor stap in. Akelig is, dat je bij zo'n vroege grote achterstand, niet veel fouten meer mag maken. In beter spel vallen fouten ook veel meer op. Het zijn domme klungels, die ons beletten om aan het begin van kwart 4 vlak op hun hielen te zitten, en even later er voorbij te gaan.
Niemand wil meer fouten maken, niemand durft het hol van de leeuw in.
En toch blijven we steeds mogelijkheden zien, bijna ernaast, maar lopen, weer geen fout gecalled op Iris, net de aanvalsrebound boven ons hoofd weggeplukt. Mogelijkheden genoeg, maar de ploeg, die de laatste minuten speelt doet het nét niet. En dus... had de coach beter toch nog een frissere speelster in moeten brengen? Die dan wel presteert? De maalstroom van de wedstrijd zoog ons de andere kant op. Een volgende spannende wedstrijd meer geluk/ meer prestatie? Graag.