“Misschien moet ik het terugnemen en is het toch echt tijd dat je opstapt, Kaj!”
Het drukte me met de neus op de feiten en de informele borrel, waar ik met collega’s zat, in de werkplaats van het Sportcentrum kreeg een extra lading.
Er was een stilte na bespiegelingen over de komende tijd. Een behoorlijke groep sportleiders neemt binnenkort afscheid, en hoe moet dat dan. Ik mocht me even gelukkig prijzen met het onbegrip, dat ik daar ook bij hoorde.
Nu keek ik net even op mijn horloge, omdat bijna alle aanwezige collega’s dat op dat moment ook deden. Smartwatches, verbonden met smartphones, daar konden allemaal dingen mee en dat lieten ze aan elkaar zien.
De knol, die ik tevoorschijn trok, hing aan een ketting en moest worden opgewonden. Hij gaf mijn tijd aan. Ik was opeens toch duidelijk van een andere generatie.
Kaj
Geen opmerkingen:
Een reactie posten