some birds mate for life

.

(Hieronder de tekst bij de nominatie van de gezamenlijke besturen van Uilen en Moestasj in de categorie "belangrijke bijdrage aan de studentensport" want dat vind ik het.)

Students Basketballclub Groene Uilen has been in existence since 1957 and Moestasj (the name is considered to be neologism that combines Motivation and Enthusiasm) came into being after the high and mighty Donar quit being associated with Vindicat and the ACLO in 1976.

The fact that the owls remain green has, on the other hand, to do with the fact they oppose “degreening”, as the initiating process of some (student)groups is called.

Somehow, somewhere Moestasj adopted the pinguïn - black and white-  as its own representative animal.

Both birds have gotten along well through the years and being green or not has not been much of an issue. Owls and penguins have even been known to occasionally produce some offspring.

Since last century there have been talks about merging the nests, but the clubs have always been just friends. Uilen busy carrying the organisational weight of their first teams, that have been performing on the second highest level continuously and Moestasj developing into an exemplary international-friendly meeting place. Busy, successful, different niche…. approaching steps were still made but hey: no sense of urgency.

Until recently when the smaller Moestasj, all of a sudden, suffered some unfortunate governance. A series of unfortunate events - in which even members of the board disappeared - left the club in financial and organisational disarray. A new board was formed by a group of international members, that not only succeeded in keeping the melting ice floe with the penguins afloat, but also - together with the Uilen board, that of course willingly was lending hands-  to quickly take up the project of merging. Now there is something for their resume.

Because there they are: Groene Uilen Moestasj. Still on the highest amateur level, still very international, still with teams in green and in black jerseys, still competing with each other, but now with one, much more efficient board. Birds of a feather..  or shall we call them Friends with Benefits?

(en de Nederlandse versie.. in dit geval een vrije vertaling van eigen hand)

Gevederde vrienden.

Groninger Studentenbasketballclub Groene Uilen bestaat al vanaf 1957 en GSVB Moestasj (de naam is een samentrekking van motivatie en enthousiasme..) kwam voort uit de resten van voormalig Vindicat sub vereniging Donar in 1976.

Het feit dat de groenheid van de Uilen verwijst naar bewust niet ontgroenen is de laatste jaren geen punt van wrijving meer. Moestasj heeft ergens onderweg de Pinguin gekozen als gevederde tegenhanger van de grote broer/zus en de vogels kunnen over het algemeen prima door een deur.

Er zijn zelfs gemengde kuikens uit de verbroedering voortgekomen maar echt samen een nest bouwen, waar al sinds eind vorige eeuw hardop aan werd gedacht, is er nooit van gekomen.

Uilen was druk bezig de topteams op het hoogste amateurniveau in de baan te houden en Moestasj ontwikkelde zich ondertussen tot een voorbeeldige broedplaats voor internationale integratie.

Ze waren druk bezig in hun eigen niche, allebei redelijk succesvol, er leek nooit een noodzaak voor een verdere toenadering.

Tot een paar seizoenen geleden, toen er opeens bij Moestasj een paar bestuurlijke ongelukjes achter elkaar - met als dieptepunt totale onbereikbaarheid van een deel van het bestuur- leidde tot flinke bestuurlijke en financiële problemen. Op dit dieptepunt werd een totaal internationaal bestuur gevormd dat de taak kreeg om het smeltende ijsvlot te redden. Niet alleen daarin is het geslaagd, met dankbare hulp van de Uilen, maar zelfs zagen de bestuurders kans het vastgelopen fusie proces weer snel vlot te trekken. Echt iets wat alle betrokkenen op hun CV kunnen bijschrijven.

Want daar staat nu een nieuwe, grotere en inmiddels al weer gegroeide vereniging: Groene Uilen Moestasj. Nog steeds niet weg te denken van het een na hoogste niveau, nog steeds een prettige landingsplaats voor internationals, nog steeds met team in groen en teams in zwart, nog altijd hevig in competitie met elkaar maar nu met éen efficiënter bestuur. Gevederde vrienden… en soms een beetje meer.