Chaos

"Zo chaotisch als zij spelen....en we laten ons helemaal meeslepen", zeiden de meiden. Nou, er is wel een verschil tussen chaos en onrust zou ik zeggen. Als je tegenstander vindt dat jij chaotisch speelt, betekent dat dat ze zich er niet op in kunnen stellen. Als je zelf in een staat van chaos verkeert, is het minder. Dat betekent meestal, dat er geen touw is vast te knopen aan de acties van je medespelers. (trouwens: dat de iPad het woordje medespelers meteen corrigeert in mediaspelers vind ik ook in dit verband weer veelzeggend. Je staat in het veld met vier andere mediaspelers, die niet echt gesynchroniseerd zijn....)
Dat gevoel van chaos willen we wel graag kwijt. Dat we niet wisten wanneer en hoe de tegenpartij zou insnijden, opposten of screenen, was niet bepaald hun chaos maar meer de onze. In het eerste kwart hadden we meer balverlies dan schotpogingen en meer aanvalsrebounds tegen dan verdedigingsrebounds.
De wijze dames van exercitia hadden meer spel in hun spel en meer vastberadenheid in hun rebound en deden meer wat er moest gebeuren.
Maar toch zagen de coaches al wat sneller dan onze ploeg dat we wel zouden winnen. Wat we nog langzamer dachten, verdienden we weer terug met sneller zijn en wat we in het begin nog aan fanatisme tekort kwamen, haalden we al tijdens de wedstrijd stukje bij beetje in. "hou de rust erin, meiden!" beval aanvoerster Anouk aan het eind. En toen gebeurden er ook aardig mooie dingen. Spel wel, eigenlijk.
Het zou mooi zijn als er, in tijden van beleefde chaos, speelsters opstonden die niet alleen met woorden rust afdwingen, maar ook met daden en bodylanguage kunnen voordoen. Dus: welke speelsters gaan dat doen, in de komende wedstrijden? Niet allemaal tegelijk? Of?

Na de wedstrijd doet zich de interessante situatie voor, dat we niet alleen nog ongeslagen bovenaan staan, maar dat ook nog een flinke poos blijven omdat ook de competitie al weer een chaos is en we voorlopig geen wedstrijden meer hebben. Oefenen, iemand?