Buitenkust
Hmm. Dat was lekker. Een diepe droomloze slaap. Waar ben ik ook alweer?
De geur van een 'n tikje vochtige tent bereikt m'n bewustzijn tegelijk met een zacht geruis.
Buitenkunst.
Het geluid wordt langzaam wat luider.....dat zijn geen dennennaalden.... Hmm.
-
Het regent nog steeds als de schrijfworkshop begint. Normaal schrijf ik wel genoeg maar het thema -parallelle universa- spreekt me aan. Natuurlijk is er eigenlijk maar een universum. Bestaat er wel een meervoud voor?
De eerste oefening vergt meteen de nodige concentratie. Om mij heen wordt het wazig; ik kan slecht twee dingen tegelijk. Twee keer doorhalen en dan staat de eerste regel op papier. Terwijl ik de punt zet, zie ik uit mijn ooghoek dat de schrijfjuf in beweging komt....en met haar de vloer van de tent...
-
Als het zo hard gaat, kan het nooit lang duren... zeggen ze. We vinden een droog plekje en maken er maar grapjes over: Waterworld, Noach, het vlot van de Medusa, ze liggen voor het oprapen. Buitenkust. Inderdaad verandert het bos van buitenkunst in verontrustend tempo in een archipel van bewoonde eilandjes, waar schipbreukelingen proberen hun hebben en houden te redden en het hoofd boven water te houden.
-
Vanuit ons droge onderkomen zien we een levensgrote gele eend voorbij komen. Zijn snavel is een mondharmonica die "onder moeders paraplu" speelt. In zijn kielzog een hele stoet kleutereenden als aan een touwtje achter hem aan. Hun bonte laarsjes trekken zigzagsporen in de stroom van de in een doorwaadbare beek veranderde weg.
Op het eilandje binnen gehoorsafstand laten andere gestrande muzikanten zich duidelijk inspireren door het ritme en de klank van de regendruppels. In de verte zie ik de dansers als scholen vissen bewegen en aan de overkant worden flessen met kunstwerken aan de branding toevertrouwd. De bewoners van buitenkust gaan op een bijzondere manier met de tegenslag om. Het is een parallel universum waar de verbeelding stroomt met de kracht van het wassende water.
Pas in de pauze is er tijd voor ramptoerisme. En de zoektocht naar Droogland. Zou het nog bestaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten