Handig zo'n teller. Dan kun je tenminste zien dat als je niets schrijft, je ook geen bezoekers krijgt. Ik zou alle lezers weer iets van me laten horen en dat heb ik nog niet gedaan. En dat terwijl het volle leven weer nadrukkelijk op gang is gekomen.
Daar zie ik u dan in een winterse wereld. Zo winters, dat ik zelfs al een keer niet op trainen heb kunnen komen. (in mijn carrière is het twee keer voorgekomen dat het winterse weer maakte dat een wedstrijd niet door ging) Niettemin hebben we een goede voorbereiding gekend met veel conditie.
"Kaj, ik hoorde dat je een conditietraining ging geven. Nee toch?" De verbazing en de tegenzin dropen van het gezicht. De speelsters zullen ooit echt heel erg moeten wennen aan andere coaches, wat conditietraining is in het basketball heel gebruikelijk. Ik kon er vroeger ook wat van hoor. Ik wilde altijd h a r d e r trainen dan welke tegenpartij dan ook. Inmiddels vind ik het belangrijker dat we b e t e r trainen dan de meesten.
Basketballconditie is de staat waarin je verkeert om te basketballen. Die bereik je door veel specifieke arbeid te verrichten. De specifiekste vorm is break-oefeningen en -ultiem- het partijtje. Doe je dat bij mij hard genoeg (en misschien ben ik wel een beetje al te tolerant...) hoef je geen extra werk te doen. Nou ja buik, borst en kern oefeningetjes. (maar dat zou iedereen moeten doen.) Doordat onze specifieke manier van spelen alles te maken heeft met rennen en pressen zijn mijn meiden helemaal niet zo slecht in conditie. Maar......dan is er het kerstreces. 'Algemene wedstrijdsporters' kunnen het zich permitteren om het lichaam en de geest niet op piekniveau te houden. Een beetje dreigen voor de kerst met een testje zou kunnen helpen maar het is vooral de geest die weer op basketball moet gaan staan.
Dus begin ik met het uitdelen van dribbelbrillen. Als je heel 'deliberate' wilt trainen gebruik je die dagelijks, ik gebruik het als bewustzijnsverruimende verrassing. Er wordt op de goede manier gestunteld en even later doen we ook de passoefeningen net even anders dan anders. We proberen steeds weer opnieuw beginners te worden. Ik geloof daar heilig in.
Het testje ging ook door overigens. Twee minuten de zaal op en neer en aan het eind even over zo'n vervelende bank heen. Deze test gebruik ik al vanaf het moment dat ik het Duitse Basketball Handbuch in handen heb gekregen. (Ik zoek het op: vanaf maart 1987) (Even een opmerking over dit boek: Het Nederlandse basketball lag op het Duitse voor tot ca 1986. Vanaf het uitkomen van het Basketball Handbuch, offizielles Lehrbuch der DBB, is de ommekeer teweeggebracht.....) Velen zijn inmiddels aan de test blootgesteld, in 2010 nog maar zeven.
Er hoort een score bij: elk halve veld is een punt. De goede promotiedivisie mannen scoorden 44 punten, de beste vrouwen 40. Dit zijn over het algemeen echt de sterren van de ploeg. Iets met willen en kunnen heeft dat te maken. Mijn meiden scoorden wat lager maar bijna iedereen heeft een run nodig om het te leren. Zij krijgen volgende week een herkansing, anderen mogen een eerste score laten aantekenen.
En zijn ze nu in conditie? Ik denk het. Misschien heb ik het mis.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten