Zaterdag maakte ik mijn grijze kaart maar weer eens te gelde. Voor het eerst bezocht ik een wedstrijd van Celeritas dames. Grashoppers. Driepunters toch?
Ik had Natalie nog nooit zien spelen in het geel. Dat kwam me niet eens op een berisping maar op een knuffel te staan. Ook leuke mensen op de tribune trouwens.
Ik bleef een helft, zodat ik nog één hoofdstuk van de Zevensprong kon voorlezen maar toen had ik ook gezien wat ik wilde: Natalie speelde heel verdienstelijk en veel. Ze scoorde met een move waar ik, tijdens onze samenwerking bij Uilen alleen maar van kon dromen (bal aan nemen met de rug naar het bord, draai de rechterbil langs de tegenstander en leg een simpele linker layup in het netje) Ik zag haar een screen zetten met de onverzettelijkheid van een betonnen bunker en ik zag dat de rest van Tas ook veel energie aan de dag legde, goed scoorde en bij een comfortabele voorsprong kon rusten.
En toen was het genoeg. Vast wel tot ziens.
1 opmerking:
Hey Kaj,
Kom je binnenkort nog een keer kijken naar Tudo? Ben benieuwd naar je mening... En Natalie gaat wel lekker dit seizoen, dus er valt nog wel een keer wat te genieten voor je :).
Gr. Frans
Een reactie posten