Niets te verliezen, alles te winnen, was het credo tegen Cangeroes. Goed dat de meiden nog maar kort geleden de mannen hadden aangemoedigd in Utrecht, want het vinden van deze hal blijft van overheidswege lastig.
Va-banque spel in de eerste helft leverde een lust voor het oog. Hard werkende Uilen, die brutaal het heft in handen namen en de koploper het hele veld over sleurden. Beweging aan de buitenkant was soepel en continu. Op de juiste momenten kwam een drive of een pass naar binnen en als het daar te vol werd, was het aanbod aan de buitenkant prima. 41 punten bij de rust en 9 punten voorsprong.
En dan is een pauze natuurlijk lang genoeg om weer na te gaan denken, om het opgebouwde vermogen te gaan koesteren. Opeens is er wel weer wat te verliezen. En wat te winnen voor de Cangeroes. Die voerden de pressie op en dat deden ze meestal goed. De opgevoerde hardheid was eigenlijk meestal geen fout te noemen....maar twee, laten we zeggen 49% fouten zijn samen wel 98 en daar heeft de speelster met de bal het zwaarder mee, dan als het een duidelijke fout was geweest. De scheidsrechters valt dan eigenlijk niets kwalijk te nemen. Of je slikt de toegenomen hardheid en laat je niet kennen of je zorgt, dat je traps vermijdt en je speelt zelf gewoon ook wat harder.
We wisten, dat we dat konden doen, maar we hadden ook al onze felheid en fanatisme nodig om in de wedstrijd te blijven, dus hou je hoofd maar eens koel.
Het scoren ging moeizaam ook doordat we de vaste waarden: beweging, rust, geduld en de juiste persoon op de juiste plaats wat loslieten. Waar Laura, Femke en Karin bovengemiddeld hard werden aan gepakt, waren ze moeilijker in gevaarlijke positie te krijgen. Er werd een zware wissel op de anderen getrokken en na het derde kwart waren de ploegen weer in evenwicht. Omdat de Utrechtse guard ook nog eens perfect van achter de driepuntslijn was en inside enorm veel gevaar werd gesticht door de kleinste Kauffmann, had Cageroes net het houvast om met voorsprong de laatste 2 minuten in te gaan: met 1.50 op de klok werd het verschil 4 punten en toen Marije Kauffmann daar een driepunter op liet volgen, restte ons alleen nog het bewuste foutenfestival. Het verschil van twaalf punten was geflatteerd. 67-55.
Twee keer in de wedstrijd stonden de Uilen ook zover voor. Na het eerste kwart en ook nog begin derde. Ook al hebben we daan daarna nog maar 11 punten gemaakt, we kijken toch terug op een geslaagde pot. We gaan met zelfvertrouwen naar de volgende. Waarschijnlijk ook hard en daar hebben we nu een goed training voor gehad, die we van de week nog eens dunnetjes over gaan doen..
De punten zijn wat chaotisch genoteerd, maar Femke en Laura scoorden in elk geval in de dubbele cijfers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten