Onder het toeziend oog van basketballcoryfeeen Petra Weeda en Toon van Helfteren, moesten de Uilen de punten in Barendrecht laten. Zuur tegen de concurrent voor een plekje bij de laatste vier. Jammer ook, de manier waarop het ging. En dan heb ik het niet eens over het recht op de winst. Binnenland was bij vlagen heel goed en bleef de hele wedstrijd lastig te bespelen. Het was ook Binnenland, dat de grootste voorsprongen nam in de close game.
Het was de ambiance, die mij het meest stoorde. Moest dat nou op zo'n klein ***veldje? Wat een aanfluiting voor zo'n club met landelijke uitstraling. Ik geloof nooit, dat de bond toestemming geeft om op dit soort veldjes promotiedivisie te spelen. Het veld is maar 13 meter breed, wat de spreiding die ons spel normaal kenmerkt onmogelijk maakt. En "copen" is nog altijd iets wat we niet goed doen, maar wat eigenlijk ook niet zou moeten hoeven. Bovendien was de hele zaal gewoon beschikbaar, dus dan wil je het ook niet, als thuisploeg, al vertel je wat anders.
Ik baal er ook van, dat er geen ervaren scheidsrechters worden aangesteld voor dit soort potten. Je kunt hopen, dat het allemaal wel goed zal gaan en ik vind zelf ook, dat scheidsrechters ook gelegenheid moeten krijgen om fouten te maken maar ik had er wel echt last van. Ik ben altijd blij met scheidsen, als ik ze niet merk. De evidente loopbal waarmee de overigens uitstekend spelende van Andel er in de slotseconden 73-71 van maakte, drukte een onuitwisbaar stempel op het beeld van de wedstrijd. Wat ik allemaal nog meer had willen zeggen, na afloop, heb ik met met m'n afgebeten tong maar ingeslikt. Jammer was het wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten