Heb ik ooit verteld over Red Auerbach? De meest invloedrijke basketballcoach aller tijden is er niet meer. Ik kan niet zoveel over hem vertellen, behalve dat voor mij zich het echte basketball voor het eerst openbaarde in de film: The Final Game. Thuis had je Donar met een Amerikaan, die bijna in de NBA had gespeeld. Je had de stukjes van Mart Smeets in het programmablaadje maar om echt basketball te zien, moest je in de zomer naar de clinic in Brugge treinen, waar ze vertelden over basketball en waar ze in de pauze zestienmillimeter films draaiden. Hongaarse zoneverdedigingen zonder geluid in zwart wit, maar ook The Final Game. Veel rondom top-basketball kon je echt zien gebeuren, al was de film al jaren oud. De Celtics wonnen. Bill Russel speelde en Red Auerbach was de coach.
Vorig jaar kocht ik het boek: Let me tell you a story. Een soort Oral History over zijn leven.
Veel van de verhalen spelen aan tafel, bij de Chinees, waar Auerbach tot voor kort wekelijks lunchte met een vaste groep vrienden. Vanaf deze tafel bleef hij op allerlei manieren invloed uitoefenen op en contacten onderhouden met hele volkstammen basketballcoaches en fans. "The Celtics is not just a ballclub, it's a way of life," en zo is het voor hem gebleven. Een groen hart. Ik herken daar veel in. Nog niet zo lang geleden kwam ik in een of ander testje de vraag tegen wie ik nog wel eens wilde ontmoeten. Ik bedenk zoiets doorgaans te laat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten