donderdag, oktober 27, 2005

split vision

Split vision heeft voor mij een geheel nieuwe betekenis gekregen..ben definitief middelbaar, met m'n multifocale brilleglazen. Waarnemingen uit de ooghoeken moeten nu eerste worden geverifiëerd en de voeten van m'n tegenstanders, die ik kon lezen als de krant, zijn nu te ver af voor het leesgedeelte van de bril. Als ik niet gestopt was, zou het nu echt tijd zijn...Pass me nog niet zomaar aan, want m'n hersens snappen dat nog niet...
Kaj

maandag, oktober 17, 2005

Drempel

Heren 1 is over de drempel. Met leuk basketball werd MSV verslagen. Toen het op winnen aankwam werd het spel wel iets minder fraai, er werd meer gehoopt en minder afgedwongen in de aanval. Maar gelukkig bleef de verdediging overeind en uiteindelijk sprongen de mannen toch nog vief over de drempel. Mannen van de wedstrijd: Crum en Rolf.

Achilles en de schildpad

Ik train de meiden van Moestasj ook, zij het eens in de twee weken. Moestasj is ons tweede hoofdklasse team, een mogelijke springplank naar Uilen 1. De moessies zullen beter worden door de tegenstand in de hoofdklasse en vooral door te trainen.
Op dit moment heben ze zowel individueel als als team een behoorlijke achterstand op de Uilen. Als ze net zo hard zouden werken als de Uilen en net zoveel zouden doen, bestaat er en theoretische kans, dat hun talent zich net zo snel ontwikkelt als dat van hun concullega's en dat de achterstand niet groter wordt, sterker nog: dat een enkeling zich tzt als versterking zal aandienen. Ook op de grootste rest van de HK is er een achterstand. Inhalen kan alleen door een grotere inspanning te leveren, dan degene met voorsprong.
Achilles haalt de schildpad nooit in, tenzij de schildpad ophoudt met kruipen. Is Exercitia bijvoorbeeld zo'n schildpad? Zij trainen 1x in de week. Maar een aantal Moessies niet meer dan dat. En voor een partijtje tegen de gretige buurvrouw-uilen zijn de aanwezigen ook nog te moe...
Moestasj is een samentrekking van Motivatie en Enthousiasme, weet je...
Het zou Achilles beter staan als hij voor het inhalen van de schildpadden wat harder zou trainen.

Topwedstrijden

Er is nogal wat niveauverschil binnen de Hoofdklasse bij de dames. Wij vinden het moeilijk om naar onze stand te leven. Voor de verliezer is het niet moeilijk. Onze tegenstander was blij met de score in het laatste kwart. (15-9) Echt veerpletteren doen we nog niet. Nog geen honderdbarriere geslecht, nog geen kwart de nul gehouden. Is dat omdat we te sociaal zijn? Of te makkelijk? Meisjesjunioren van Den Helder en Wildcats zijn meedogenlozer. DH scoorde al 151-bijna niks.
De Uilen zijn nog niet ongenaakbaar genoeg. We overpassen breaks, we maken ook veel te veel fouten. tegen Exercitia waren het er 35, tegen 14 van de overkant. Daarmee ben je onvoldoende baas op het veld. OK, we kregen een paar fouten waarbij de coaches ook naar het plafond keken, maar toch. Suffe fouten hoeven we niet te maken, met de juiste concentratie.
In het derde kwart speelden we een aantal goede swings, maar de opdracht om de centers echt in het spel te betrekken konden we niet uitvoeren: binden van de eigen man, timing en uitvoering schoten daarvoor nog te kort.
We heersten wel zo, dat we het geheime subdoel weer haalden, 12 olsons op het conto mochten bijschrijven (waarvan 4op rij) en zo, dat iedereen qua scores wel met de neus aan 't venster kwam. Jorieke en Suus, maar ook Laura en Emily doken erg vaak op de juiste plek in de aanvalsrebound op, terwijl voor de tegenpartij onder ons bord niets te halen viel. We telden de aanvalsrebounds op één hand en hielden vingers over.
scores: Emily 16, Laura 14, Elke 13, Jorieke en Suus 10.
Herfstvakantie komt eraan: in de Huisvrouwencompetities wordt er dan twee weekenden niet gespeeld. Dan doen we het zelf maar flink: De eigen training is de grootste overload. Daar spelen we met heel kleine verschillen. Topwedstrijden!

maandag, oktober 10, 2005

Shadowls

In de uitslagen staat Shadowls ipv Shadows. Een slip of the typewriter waar niemand op terug hoeft te komen...
Kaj

Defense wins

Celeritudo 2 is aan de binnenkant groot, sterk en ervaren. Maar dat zijn de uilenmeiden ook, zo langzamerhand. Aan de buitenkant ligt hun zwakte en bij ons niet.
We accentueerden de binnenverdediging door juist aan de buitenkant veel druk te geven. Natuurlijk kwamen Lieneke Dam en Bea Vennema wel aan de bal, maar de training van Peter, donderdag, waarbij de nadruk werd gelegd op voor de man komen, voorkwam erger. En uiteindelijk waren er steeds de hoge armen van Iris en Natalie.
Verder leverde de press ook veel op. Beter dan vorige week was het voetenwerk, zodat we veel ballen in de schoot geworpen kregen. Onze handen hoefden niet te graaien. In het afmaken waren we vaak te lief en pass-ten we teveel en bovendien misten we ook nog tamelijk veel schoten, met name in het tweede en het begin van het derde kwart.
Nog een pluim: Ondanks het feit, dat de wedstrijd halverwege (35-13) al gespeeld was, ging iedereen goed geconcentreerd door. Basketball bleef basketball. Zo'n overwinning op Celeritudo kan ik me trouwens niet herinneren, zeker niet in Vinkhuizen...
Eindstand: 84-32.
scores: Elke 20, Margreet 15, Jorieke 9.

Weemoed in Vinkhuizen

Het was een zonnige zondagmiddag in blauw Vinkhuizen. ik had de vloer nog niet gezien: schrikken.
Zolang als ik in Vinkhuizen kom, lag daar een houten vloer. Houten vloeren zijn ongeveer anderhalf tot twee keer zo duur in aanschaf, als plastic. Hout gaat echter zeker drie ker zo lang mee. Deze lag er in elk geval al sinds de vroege jaren zeventig. Over de lengte spelen op de oude vloer, wat bijna elke volwassene vroeger deed, kon je eindeloos volhouden, je merkte je spieren en gewrichten nauwelijks..of was je toen jong......?
Over de overgang naar senioren dwarsgebruik ben ik nooit enthousiast geweest. Over de breedte stapte je altijd op de balken en veerde er maar weinig. En oud, dat je er van werd...Maar de sfeer is weg en het stinkt.
Wel een groot goed is de verbreding van de dwarse velden. Eindelijk! Al met al oordeel... ach het is onze thuishal niet, geef mij de Struikhal maar.
Kaj

maandag, oktober 03, 2005

kop is eraf

Na een hele poos, later dan ooit, lijkt het wel, is de kop weer van de competitie. We keken er naar uit. Van HSV werd ook wel wat verwacht, met nieuwe speelsters en een nieuwe trainer en de plannen om een club van naam te worden, die HSVB op allerlei fronten waarmaakt.
De Uilen stonden op scherp. Toch werd meteen duidelijk, dat dit een moeilijk jaar gaat worden.
De grootste gemene deler van persoonlijke doelen komt neer op: "beter worden, door leuk te spelen, als team en klaar te zijn voor een mogelijke promotie aan het eind van dit seizoen." Dan kom je heel wat obstakels tegen: een tegenstander die nog wel erg veel moet doen om volwaardig hoofdklasse te worden, scheidsrechters, die hun best doen en daar laten we het dan maar bij en de onwennigheid van spelen met twaalf speelsters, die stuk voor stuk 30 tot 40 minuten zouden spelen aan de overkant, terwijl er aan onze kant van de tafel maar 16,66666 minuten pp gemiddeld liggen. En dat is natuurlijk weinig. En vooral bij verschillen als zaterdag komt de verdeelsleutel aardig dicht bij dat gemiddelde te liggen........
Positief is de flinke overwinning. De derde overwinning op rij van Groene Uilen 1.
De kop is er af. We zijn niet verrast. We hebben niet teleurgesteld. (al was het ook niet geweldig) Het was op een serieus groot veld! En we hadden 14 Olsons. Flink veel steals, betrekkelijk weinig balverlies. Van de vele fouten hebben we twee dingen geleerd: Niet zwijntjesjagen en: fouten van anderen (grijs met fluit..) hebben we maar te accepteren.
Volgende week Tudo2. Andere koek. Ervaring. Klein veld.
Kaj