momentum in a bottle

Op twee verschillende manieren hebben we de afgelopen twee wedstrijden kennis kunnen maken met het fenomeen momentum. Vorige week kwam koploper Scylla op bezoek. We zouden het hier ook over respect en ontzag kunnen hebben... Respect is mooi maar ontzag is te veel eer voor de koninginnen van de hoofdklasse. Of toch niet? In elk geval heb ik in die wedstrijd een momentumeel kwart van hoge gisting meegemaakt. Ik weet niet meer (dat heb ik beloofd) hoeveel het precies was na het eerste kwart, maar daarna veranderde er wel iets in het constante gevoel van rugwind, dat de tegenstandsters gehad moeten hebben. Was het "let-down" van Scylla, of was het iets dat wij deden? Kon je dat dan maar bottelen, daar konden we rijk mee worden. De rest van het potje ging volledig gelijk op, zonder dat één van beide ploegen nog momentum had. Met die laatste driekwarten kunnen we goed leven.
De volgende wedstrijd, uit in Leeuwarden was het al jammer, dat dat bottelen niet gelukt was. Als we daar de ommekeer in een flesje paraat hadden gehad..
Hier ging het twee kwarten volkomen gelijk op. Wij iets meer van buiten zij iets meer van binnen. Toen liet coach Klaas van Groene Ster zien, dat je ook met taktiek een kanteling in momentum teweeg kan brengen.
Hij liet zone spelen. Even dacht ik nog: dat doet hij om ons een plezier te doen, maar nee: we misten kennis en vertrouwen. Het werd zoeken naar een oplossing, proberen, moeten: toen vielen ze niet meer, werden we ofwel te haastig ofwel te sociaal en zag je het vertrouwen bij de tegenpartij met de minuut groeien. Een ploeg die zit op een lekker werkende verdediging voelt zich ook aanvallend senang en hoewel we goed bleven verdedigen kwamen we aardig op achterstand. Ook het momentum van Groene Ster was echter vluchtig en in de laatste 5 minuten keerden we het nog bijna. Bijna.
Het was jammer van de punten maar toch is er alle reden om trots te zijn. Een sterk verbeterde veerkracht hebben we nu al een drietal wedstrijden getoond. Dus dat is mooi. In de rebound deden we volstrekt niet onder voor de veel grotere tegenstandsters. Dat we niet wisten wat we met die zone moesten, is alleen maar de schuld van de coach. De kracht van het taktische wapen is me weer helemaal duidelijk geworden en hopelijk kunnen we na het verdrinken van dat ene kalf de put dempen voor de rest van het seizoen.

En misschien kunnen we zoiets zelf ook wel eens gebruiken... misschien is veranderen van verdediging wel momentum in a bottle?

links en rechts in de communicatie

Links, rechts, snapt u het nog? Alle oppositiepartijen zijn opeens gekant tegen het midden. Iedereen is het erover eens dat het midden niet goed is.... Het lijkt wel alsof we over pick and roll praten.
De verdediger van de screener wil graag waarschuwen tegen het screen dat teamgenoot immers niet kan zien. Dat moet met praten en luisteren, maar niet te vergeten ook met begrijpen. Een "screen links!" op rechts vraagt een heel andere beantwoording dan een "screen links!", op links. Bij een screen naar het midden willen namelijk niet switchen, omdat vanuit het midden niet goed geholpen kan worden, omdat het midden gevaarlijk is. Bij een screen naar buiten kunnen en mogen we wel overnemen.
Het "midden" en "buiten" betekent wel altijd hetzelfde. Dus stel ik voor om daar maar over te praten, net als in de politiek. Makkelijk te onthouden ook: Naar het midden? Dat wordt niks, dus ieder voor zich maar wel met vereende krachten de bal daar weghouden! We roepen dus: "pick'n roll buiten!"en pick'n roll NO middle!" Niks links en rechts....... nu snapt u het wel weer he?

de poorten van de hel

Wedstrijden die voor de heldeuren worden weggesleept en gewonnen, blijven je vaak wel bij.

Hoewel de sfeer in de ouwe ALO gezellig was, is het ook wel zo donker, dat de associatie met een voorgeborchte niet zo heel vreemd is. Maar er was geen geweeklaag en geknars van tanden te horen, althans bij ons niet. Het gameplan bestond vooral uit hard verdedigen, geen layups tegen en geen tweede schoten. We begonnen vrij aardig, maar gaven toch in het eerste kwart teveel open schoten weg. BVG wist daar wel raad mee en scoorde tegen een hoog percentage. Tweede en derde kwart waren duidelijk voor ons, vooral op de punten die we ons hadden voorgenomen. Slordig waren we wel en een Time out ging er aan op om af te spreken de bal over de zijkanten te laten lopen.

Laatste kwart werd het nog spannend. We hadden wat meer fouten nodig en vanaf de vrije worplijn deden de gastvrouwen het aardig. Aan de andere kant waren we slordig met mooie kansen en onze voorsprong van maximaal 8 punten liep terug tot  1. ...

En dus gingen de poorten van de hel een beetje open.

Maar we hielden het toch vast. De aanvallen bleven goed, balverlies werd zichtbaar minder de laatste kansen van BVG waren dat eigenlijk niet en we hielden er 3 over, uiteindelijk. Het was heet, maar we hoeven niet op de brandblaren te zitten.

En ik mag wel zeggen dat we stapjes lijken te hebben gemaakt. Alle speelsters droegen hun steentje bij, de intensiteit was constant en het belangrijkste van alles: we waren heel vergevingsgezind, de sfeer bleef positief. En dat is lekker want dan vier je het ook echt samen.