We kunnen er niet meer omheen. Vorige week was de Groninger Universiteit met voorsprong het sportiefst, gisteren wonnen "we" ( zie Jan Mulder, Volkskrant, heden) ook de universitaire kennisquiz. Fijn voor ons.
Jammer dat de Rector Magnificus niet in Twente is gesignaleerd, aan de andere kant: hij had dan ook voor de moeilijke keuze gestaan een finale met Groningen uit te zoeken. Misschien beschouwt hij dit VPRO programma ook wel als Studentenkampioenschapsfinale en koos hij voor die, waarbij de TV aanwezig was....
In elk geval "wij" feliciteren "ons" en het College van Bestuur hartelijk met de succesvolle meimaand. Nu nog de toptien van het Times Higher Educational Supplement.
dinsdag, mei 30, 2006
maandag, mei 22, 2006
toppers
Ik weet nog steeds niet waar ik tevredener over was: over het goede spel van de GNSK ploeg in Twente wat culmineerde in een erg goede eerste helft van de finale tegen Amsterdam of over de overwinning van de achterblijvende Uilen in de laatste competitiewedstrijd in Stadskanaal. Allebei een genoegen, dat mijn nachtrust erg ten goede kwam. Voor het eerst van m'n leven heb ik dan ook door het toernooifeest heen geslapen. Hulde.
Dat Amsterdam te goed zou zijn, was wel te verwachten. De complete basis van eredivisieploeg Lely versterkt met Tanya Bröring (die met lede ogen de life-coverage van de damesplayoffs aan zal hebben gezien, tot ze daaruit verlost werd door het spelen van een andere finale om een ander Nederlands kampioenschap.
Maar we speelden wel aardig. We groeiden in het toernooi en iedereen had haar shining moment wel. Aanvoerdster Tessa, Elke, Margreet en Fre schoten belangrijke drietjes, Suus blonk uit in de aanvalsrebound en liet zich scorend ook zien. Caroline en Carian vevulden hun rollen als insidedreiging en reboundsters met verve, Naomi buffelde, scoorde en verdedigde met name in de eerste helft van de finale als een beest en Cookie was het centrale punt in de breaks, het rustpunt in de aanval en als dat nodig was, had ze ook scorend een grote inbreng. Dat we na 31-30 bij rust niet door konden zetten was jammer. We hadden net de rol niet, misten net de grote schoten en kwamen door het helaas ontijdig vertrek van Carian net wat rebound power te kort.
Toch was het mooi.
In de auto kegen we direct bericht uit het provinciale oostblok: Emily, Charlotte, Jo en Jokko haden met behulp van Floor, Jorieke, Marlien en Pino gewonnen in Stadskanaal. Natalie had gecoacht. In het derde kwart een spurtje, dat uiteindelijk genoeg bleek. Geweldig. Maar meer weet ik dus niet. Misschien dat iemand dat met commentaar nog aan kan vullen?
Lekker geslapen in elk geval...
Dat Amsterdam te goed zou zijn, was wel te verwachten. De complete basis van eredivisieploeg Lely versterkt met Tanya Bröring (die met lede ogen de life-coverage van de damesplayoffs aan zal hebben gezien, tot ze daaruit verlost werd door het spelen van een andere finale om een ander Nederlands kampioenschap.
Maar we speelden wel aardig. We groeiden in het toernooi en iedereen had haar shining moment wel. Aanvoerdster Tessa, Elke, Margreet en Fre schoten belangrijke drietjes, Suus blonk uit in de aanvalsrebound en liet zich scorend ook zien. Caroline en Carian vevulden hun rollen als insidedreiging en reboundsters met verve, Naomi buffelde, scoorde en verdedigde met name in de eerste helft van de finale als een beest en Cookie was het centrale punt in de breaks, het rustpunt in de aanval en als dat nodig was, had ze ook scorend een grote inbreng. Dat we na 31-30 bij rust niet door konden zetten was jammer. We hadden net de rol niet, misten net de grote schoten en kwamen door het helaas ontijdig vertrek van Carian net wat rebound power te kort.
Toch was het mooi.
In de auto kegen we direct bericht uit het provinciale oostblok: Emily, Charlotte, Jo en Jokko haden met behulp van Floor, Jorieke, Marlien en Pino gewonnen in Stadskanaal. Natalie had gecoacht. In het derde kwart een spurtje, dat uiteindelijk genoeg bleek. Geweldig. Maar meer weet ik dus niet. Misschien dat iemand dat met commentaar nog aan kan vullen?
Lekker geslapen in elk geval...
GNSK
Je hebt profs, je hebt amateurs en je hebt studentensporters.
Het is speciaal volk, daar weten we alles van. Fanatiek, slim, in de kracht van hun leven: het niveau bij de Grote Nederlandse Studenten Kampioenschappen is dan ook de moeite waard.
Nog altijd, al staan er nog maar in een enkele sport internationals op de vloer.
Het wordt toch meer een feest. Zoals de sponsor zei bij het openingswoord: “Zo’n evenement i s volgens ons bij uitstek geschikt om de student aan het bewegen te krijgen…” Nee meneer, zulke studenten zijn hier verdwaald. Dit zijn geen bewegers, die lekker willen zweten, dit zijn sporters. En die gaat het om de kwaliteit van de beweging, niet zozeer de hoeveelheid minuten. (Meidenvoetbal staat over twee dagen een kramptrekkende 6 uur te voetballen (6 tegen 6 over het halve veld (zo’n 65 meter?) op doornatte velden. Beetje veel, lijkt me.
En de organisatie was van een Rita-achtige regel- en controlevastheid. Er waren nog net geen gepersonaliseerde bonnetjes waarmee je naar de WC kon, op gezette tijden.
Al dat geregel eromheen maakt het duur. Voor twee dagen studie onderbreking voor de eer van je eigen sportinstelling mag de deelnemer 20 euro neertellen. (waarvan dan nog de helft gesponsord door de ACLO)Weet u nog dat dat ongeveer 50 gulden was? En dan moet je er nog heen. Ik schaam me eigenlijk een beetje om mensen te vragen. Maar ik heb wel weer van ze genoten. Want Groningen doet het goed. Wat het ook wel weer saai maakt. Alle finales worden ongeveer tegelijk gespeeld en Groningen doet ongeveer aan alle finales mee: voor stadjersloze tribunes. We doen waarvoor we komen: Wedstrijd spelen, medaille ophalen. ( met bonnetje bij de medaillebar) Want één ding blijft duidelijk: de GNSK is een spel voor 1200 studentensporters en Groningen wint.
Kaj
nog één keer
De revaliderende Iris, die konden we ook wel eens voorzichtig gebruiken bij de oefening. 3 tegen Iris maar als je niet scoort 5 push-ups. Ik moest nog wat meer details toevoegen en bedacht ondertussen, dat Iris echt wel een "presence" is en dat het best nog wel eens regelmatig tot voltrekking van die strafmaatregel zou kunnen komen. Het gaat om het signaal, de opdrukkers zijn een blessing in disguise maar op deze training is hun aantal niet doorslaggevend. "Doe maar 3 push-ups", besluit ik de uitleg.
Lyet, als enige gelicenseerde coach in de groep, kent dit proces: "3 push-ups, Kaj? Leg je het nóg één keer uit?"
Lyet, als enige gelicenseerde coach in de groep, kent dit proces: "3 push-ups, Kaj? Leg je het nóg één keer uit?"
dinsdag, mei 16, 2006
nederlagen met gevolgen
Allebei de nederlagen van afgelopen weekend hebben gevolgen.
We moeten nog naar Stadskanaal, as. zaterdag. GUMIT en GNSK of niet. Omdat het voor Stadskanaal nog belangrijk zou kunnen zijn. Degradatie dreigt. Nu zal die dreiging wel niet fysiek zo heel groot zijn, omdat wij omhoog gaan, zal er maar één team hoeven te degraderen uit de Hoofdklasse en zijn dus zowel Scylla als Jahn zeker van hun plekje.
Als wij omhoog gaan...het wordt nu even complex. Scylla en Jahn staan allebei op twaalf punten. Jahn heeft de punten nodig. Scylla ook. Stel: wij gaan niet en Jahn wint met 20-0. Scylla wint de eerder gestaakte wedstrijd tegen HSV. Dan staan beide op 14 punten. Nog steeds niks aan de hand, want ze blijven er toch in, want wij gaan immers omhoog? Nou ja... wij krijgen 2 punten in mindering door niet te komen: dat betekent, dat wij eindigen op 32 punten op de tweede plaats. Die recht geeft op promotie door een getrapt promotierecht. Nou ja... Tudo is derde en heeft met 31 punten nog een wedstrijd te gaan. Die wordt normaliter niet vastgesteld, want gaat nergens om. Nou ja... wel in het bovenstaande scenario...: Tudo kan dan nog tweede worden immers. We denken even verder: Wij worden bij winst van Tudo geen tweede, maar derde...dan hoeft de NBB helemaal geen rekening met ons te houden. Recht op een plekje in de promotiedivisie hebben we dan in elk geval niet meer. We denken door: helaas voor ons besluit de bond ons niet te laten promoveren (Groningen uit, altijd lastig voor andere clubs, tenslotte) Dan degraderen er twee ploegen, waardoor een beslissingswedstrijd tussen Scylla en Jahn nodig is. Scylla wint die; Jahn degradeert. Ben je daar nog, trouwe lezer? Dan weet je, dat Jahn beter echt tegen ons kan spelen. Eigenlijk, dat het uit economisch/organisatorisch uitgangspunt beter was geweest de wedstrijd helemaal niet vast te stellen...(win voor Jahn, win voor Scylla, win voor het Rayon, win voor de GNSKploeg, win voor ons Uilen: een quintuple win-situatie!)
Als het voorgaande je te ver gaat, dan snap je in elk geval ook, dat als Moestasj (en dat had gekund) van Tudo had gewonnen, dat we dan over een hypothetisch geval hadden gesproken. En ook dat als we gewonnen hadden van DGS gewoon onze gang hadden kunnen gaan, vanuit ons gezichtspunt én dat van Scylla en Jahn.
We moeten nog naar Stadskanaal, as. zaterdag. GUMIT en GNSK of niet. Omdat het voor Stadskanaal nog belangrijk zou kunnen zijn. Degradatie dreigt. Nu zal die dreiging wel niet fysiek zo heel groot zijn, omdat wij omhoog gaan, zal er maar één team hoeven te degraderen uit de Hoofdklasse en zijn dus zowel Scylla als Jahn zeker van hun plekje.
Als wij omhoog gaan...het wordt nu even complex. Scylla en Jahn staan allebei op twaalf punten. Jahn heeft de punten nodig. Scylla ook. Stel: wij gaan niet en Jahn wint met 20-0. Scylla wint de eerder gestaakte wedstrijd tegen HSV. Dan staan beide op 14 punten. Nog steeds niks aan de hand, want ze blijven er toch in, want wij gaan immers omhoog? Nou ja... wij krijgen 2 punten in mindering door niet te komen: dat betekent, dat wij eindigen op 32 punten op de tweede plaats. Die recht geeft op promotie door een getrapt promotierecht. Nou ja... Tudo is derde en heeft met 31 punten nog een wedstrijd te gaan. Die wordt normaliter niet vastgesteld, want gaat nergens om. Nou ja... wel in het bovenstaande scenario...: Tudo kan dan nog tweede worden immers. We denken even verder: Wij worden bij winst van Tudo geen tweede, maar derde...dan hoeft de NBB helemaal geen rekening met ons te houden. Recht op een plekje in de promotiedivisie hebben we dan in elk geval niet meer. We denken door: helaas voor ons besluit de bond ons niet te laten promoveren (Groningen uit, altijd lastig voor andere clubs, tenslotte) Dan degraderen er twee ploegen, waardoor een beslissingswedstrijd tussen Scylla en Jahn nodig is. Scylla wint die; Jahn degradeert. Ben je daar nog, trouwe lezer? Dan weet je, dat Jahn beter echt tegen ons kan spelen. Eigenlijk, dat het uit economisch/organisatorisch uitgangspunt beter was geweest de wedstrijd helemaal niet vast te stellen...(win voor Jahn, win voor Scylla, win voor het Rayon, win voor de GNSKploeg, win voor ons Uilen: een quintuple win-situatie!)
Als het voorgaande je te ver gaat, dan snap je in elk geval ook, dat als Moestasj (en dat had gekund) van Tudo had gewonnen, dat we dan over een hypothetisch geval hadden gesproken. En ook dat als we gewonnen hadden van DGS gewoon onze gang hadden kunnen gaan, vanuit ons gezichtspunt én dat van Scylla en Jahn.
spanningsboog werkt tegen
Uilen verliest bij Groene Ster. Groene Ster was goed, schoot steeds op onverwachte momenten onverwachte schoten raak. Groene Ster was sterk onder de borden. Groene Ster geloofde er bijna hele wedstrijd in. Vooral in het begin beperkte de Groene tegenstand zich "tot aardig partij willen geven aan de hoger ingeschatte uilen". Niemand had toen gek opgekeken als er na 5 minuten een voorsprong van 10 punten op het bord had gestaan. Maar de eerste wakkerschud time-out kwam al heel snel: in riante positie onder of onderweg naar de open basket vingen we niet of dribbelden we op onze voeten of passten we achter of voor elkaar en als we al tot een vrij schot kwamen van 3 meter of minder, dan ging het mis.
Tegen Shadows hadden we ons allemaal, individueel, met focus op een persoonlijke taak op scherp gezet. De spanningsboog zat nu niet goed. Dat we heel veel kansen kregen bleek wel uit de stand na het eerste kwart: 19-16 in ons voordeel.
We waren onszelf niet: we werkten hard maar waren niet geconcentreerd en dat drong door tot de tegenpartij. In het tweede kwart werden we boos op ons zelf. Coach ging hierin ook niet vrijuit. Te veel gehamer op wat er niet goed ging, terwijl dat nu juist vrij duidelijk was. Bij rust was het 34-28 in ons nadeel en duidelijk was, dat we teveel punten tegen kregen. Alleen Margreet onttrok zich scorend wat aan de malaise. Met haar an het kanon sprongen we meteen weer op de nek van Groene ster: tussenstand 34-34 kon je ook als startpunt van de tweede helft zien. En nu iedereen weer relaxed maar scherp, dachten we. Maar ook deze kans om de wedstrijd naar onze hand te zetten gerepen we niet. Nu faalde de rebound en ouletpass een paar keer opzichtig en Groene Ster ging steeds beter afmaken: uit onmogelijke drives, die eindigden op vliegende schoten van de vrijeworplijn, uit aanvalsrebounds na hulpeloos uitziende aanvallen en zelfs uit eenvoudige steals en een keer door wel heel ongebalanceerd aanvalsrebounden van ons. Voeg nog twee zwaar verdedigde 3 punters toe en we staan hopeloos achter, met een niet overtuigende aanval tegen een hoog rendements tegenstander, die de wedstrijd van het jaar speelt.
Ons beste kwart moest nog komen. Eindelijk speelden we voor wat we waard waren. Elke ging scoren, Margreet ging door, Charlotte schoot zichzelf op het sheet en Emily was eindelijk echt gefocust. Jorieke bleef aanvallend ongelukkig en Suus had nog steeds de avond van tevoren niet helemaal uit het systeem. Het werd 'em net niet. Met 20-13 in het laatste kwart kwamen we 4 punten te kort: 65-61. Twee layups raak en één weggevertje minder.... Wanneer in de wedstrijd telt dan helemaal niet. Er is altijd reden om je spanningsboog te onderhouden. Nu waren we in het begin onder- en halverwege overgeconcentreerd. Groene Ster groeide in die tijd naar een voorsprong toe, die ze vast konden houden. Het was verdiend. Ze speelden top.
We kennen dat nog goed van vorig jaar, toen we in deze fase van de competitie het hooggeplaatste -maar verzwakte- Akrides na verlenging in onze eigen zaal versloegen. We weten ook nog wel hoe blij we daarmee waren...
Scores: Margreet 22, Elke 14.
Tegen Shadows hadden we ons allemaal, individueel, met focus op een persoonlijke taak op scherp gezet. De spanningsboog zat nu niet goed. Dat we heel veel kansen kregen bleek wel uit de stand na het eerste kwart: 19-16 in ons voordeel.
We waren onszelf niet: we werkten hard maar waren niet geconcentreerd en dat drong door tot de tegenpartij. In het tweede kwart werden we boos op ons zelf. Coach ging hierin ook niet vrijuit. Te veel gehamer op wat er niet goed ging, terwijl dat nu juist vrij duidelijk was. Bij rust was het 34-28 in ons nadeel en duidelijk was, dat we teveel punten tegen kregen. Alleen Margreet onttrok zich scorend wat aan de malaise. Met haar an het kanon sprongen we meteen weer op de nek van Groene ster: tussenstand 34-34 kon je ook als startpunt van de tweede helft zien. En nu iedereen weer relaxed maar scherp, dachten we. Maar ook deze kans om de wedstrijd naar onze hand te zetten gerepen we niet. Nu faalde de rebound en ouletpass een paar keer opzichtig en Groene Ster ging steeds beter afmaken: uit onmogelijke drives, die eindigden op vliegende schoten van de vrijeworplijn, uit aanvalsrebounds na hulpeloos uitziende aanvallen en zelfs uit eenvoudige steals en een keer door wel heel ongebalanceerd aanvalsrebounden van ons. Voeg nog twee zwaar verdedigde 3 punters toe en we staan hopeloos achter, met een niet overtuigende aanval tegen een hoog rendements tegenstander, die de wedstrijd van het jaar speelt.
Ons beste kwart moest nog komen. Eindelijk speelden we voor wat we waard waren. Elke ging scoren, Margreet ging door, Charlotte schoot zichzelf op het sheet en Emily was eindelijk echt gefocust. Jorieke bleef aanvallend ongelukkig en Suus had nog steeds de avond van tevoren niet helemaal uit het systeem. Het werd 'em net niet. Met 20-13 in het laatste kwart kwamen we 4 punten te kort: 65-61. Twee layups raak en één weggevertje minder.... Wanneer in de wedstrijd telt dan helemaal niet. Er is altijd reden om je spanningsboog te onderhouden. Nu waren we in het begin onder- en halverwege overgeconcentreerd. Groene Ster groeide in die tijd naar een voorsprong toe, die ze vast konden houden. Het was verdiend. Ze speelden top.
We kennen dat nog goed van vorig jaar, toen we in deze fase van de competitie het hooggeplaatste -maar verzwakte- Akrides na verlenging in onze eigen zaal versloegen. We weten ook nog wel hoe blij we daarmee waren...
Scores: Margreet 22, Elke 14.
bedankt
Bedankt, moessiemeiden, dat ik jullie een keer zo diep mocht zien gaan.
In een behoorlijk volwassen wedstrijd tegen Tudo ging jullie 35 minuten volledig gelijk op. Heel knap, na die enorme domper van 5 seconden in de pot, toen Laura weer door haar knie met contraptie en al, heen ging. Bravo voor de meden, die 40 minuten vochten, bravo voor Marjolein en Femke, die bijdroegen in de score en in de efense of ze er altijd al bij waren. Een opleving van Wilma Klaster deed jullie de das om. Mijn schuld: had ik nog meer achter aan moeten zitten, toen ze naar Grunnen kwam.
In een behoorlijk volwassen wedstrijd tegen Tudo ging jullie 35 minuten volledig gelijk op. Heel knap, na die enorme domper van 5 seconden in de pot, toen Laura weer door haar knie met contraptie en al, heen ging. Bravo voor de meden, die 40 minuten vochten, bravo voor Marjolein en Femke, die bijdroegen in de score en in de efense of ze er altijd al bij waren. Een opleving van Wilma Klaster deed jullie de das om. Mijn schuld: had ik nog meer achter aan moeten zitten, toen ze naar Grunnen kwam.
maandag, mei 08, 2006
sportpsychologie
Gisteren keek ik op TV naar Astronauts-Capitals. Ik zie Donar eigenlijk uitsluitend op TV. Ze spelen altijd op donderdag en dan ben ik niet beschikbaar. Geweldig dat het nu zo wordt gecoverd. Eindelijk eens met een serie camera's. En de dames? Ik had Cookie ook nog wel eens voorbij willen zien flitsen. De Mannencompetitie dus. Of alle spelers daar al wel goed tegen kunnen is maar de vraag. Er is te merken, dat er meer op het spel staat en meer bekijks is. Ok bij de drie scheidsrechters, die toch af en toe minder waar nemen, dan ik. Niet zeuren, stevige pot. (vooral van Paasen, die ik ken als een wat timide middenafstand schutter uit z'n DAS tijd. De Uilen verloren wel in Delft..Stevig!)
Amsterdam topper Spinks keek al met een half oog het veld in..volgende keer.... In elk geval: over motivatie hoef je met deze jongens niet te praten. Waar die vandaan komt zul je wellicht wel een boom over op kunnen zetten. Wat heeft die Reed eigenlijk op z'n arm staan? TV heeft zo z'n voordelen, daar is weer een close up: Philipenzes 4:13. Dat had ik daar niet verwacht. De brief van apostel Paulus aan de Filipenzen 4e hoofdstuk, vers dertien ken ik niet uit m'n hoofd. Zoeken we op: "Ik ben tegen alles bestand door hem die mij kracht geeft." Sportpsychologie uit het jaar 0. Nou nee: het jaar 35 ongeveer? Reed is in elk geval ook tegen het verlies bestand.
Amsterdam topper Spinks keek al met een half oog het veld in..volgende keer.... In elk geval: over motivatie hoef je met deze jongens niet te praten. Waar die vandaan komt zul je wellicht wel een boom over op kunnen zetten. Wat heeft die Reed eigenlijk op z'n arm staan? TV heeft zo z'n voordelen, daar is weer een close up: Philipenzes 4:13. Dat had ik daar niet verwacht. De brief van apostel Paulus aan de Filipenzen 4e hoofdstuk, vers dertien ken ik niet uit m'n hoofd. Zoeken we op: "Ik ben tegen alles bestand door hem die mij kracht geeft." Sportpsychologie uit het jaar 0. Nou nee: het jaar 35 ongeveer? Reed is in elk geval ook tegen het verlies bestand.
Abonneren op:
Posts (Atom)