Ik moet vanaf deze week een poos "rustig aan doen" Ingreep en herstellen. We moeten maar zien hoe het kwartje valt: Het kan zijn, dat ik zo rustig an doe, dat ik helemaal geen stukkies meer schrijf. (Ik maak immers niks mee?)Het kan ook zijn, dat ik juist heel veel stukkies schrijf, omdat ik eindelijk de tijd heb om overal over na te denken en een beerput aan filosofiën over de trouwe lezers wordt uitgekiept.
Gelukkig zijn er allemaal mensen die opvangen wat ik normaal doe, dus daarover hoef ik niet in te zitten. Toch zal ik zaterdagmiddag de meeste moeite hebben om stil te liggen als de meiden aan de gang zijn. (als ik ergens niet bij ben kriebelt het allemaal het ergst. Je mist meer dan je meemaakt, zou Martin Bril zeggen met de toevoeging: geeft niks. Nou dat zal dan wel. Een vorige keer, dat ik ergens niet bij kon zijn en er een mooie overwinning in de lucht hing, was met de Uilen in 2007 toen ze, zonder mij, de finale van Ibbenbüren speelden. En wonnen. Dus...meiden? Laten we elkaar maar geluk wensen!
Over wat ik deze week meemaak zal ik later wel wat bijdragen
1 opmerking:
hoi kaj zal aan je denken, heel veel sterkte .en stil liggen geeft zoals je het zelf zegt de kans om de diepere lagen van het onbewuste misschien te bereiken .dat zal zeker genoeg stof opleveren.
succes en tot snel weer ziens.
coach Glenn.
Een reactie posten