Een goed begin is het halve werk. We wonnen maar 1 periode in de harde wedstrijd met Assen maar gingen toch met de winst naar huis. De vooruitzichten waren goed: we waren met z'n negenen. Femmes en Evelien werden vervangen door Anke en Janne, met wie we ook donderdag al prima hadden getraind. Verheugend was ook de rentree van Linda waar we lang naar hadden uitgekeken. Dat vertrouwen vertaalde zich in goed spel. In het eerste blokje hadden we echt alle rebounds en we hadden nog wel verder uit kunnen lopen dan 20-9. (!)
In de tweede periode blaakten we helemaal van zelfvertrouwen wat leidde tot een tussenstand van 30-9. Daarna kwam het punt dat Assen succesvol wat zand in onze machine gooide door een plotselinge press waar we een time out voor nodig hadden omdat we in ons goede gevoel vergaten dat er een goede organisatie hoort bij goed spelen. Goed spelen is echter iets anders dan dat het lekker gaat: dat ervoeren we ook de laatste minuten van de eerste helft tegen de zone van Assen. We kregen de schoten wel maar schoten de punten niet binnen en we pakten niet de reboundes die we gewend waren. Met 31-22 gingen we rusten na een qua score erg ongelijk kwart.
Moestasj hield de moed erin maar Assen rook bloed en kwam steeds dichterbij, zelfs tot op 1 punt in het derde kwart. Een dappere score van Janne gaf ons weer lucht en hoewel we ook lekkere breakkansen lieten liggen, wisten we nu ook, vooral via Marjo en Tanja de zone in het hart te treffen. De negen puntenmarge blef in stand. Omdat het spel ook weer beter was geworden was er geen vuiltje mee aan de lucht. De marge was groot genoeg om ons nog een paar maal te vergissen en dat Assen met de laatste punten nog het verschil terug bracht mocht de pret niet drukken en vooral de laatste 3 seconden getuigden van de groei in de ploeg. Janne en Toya besluiten de bal gewoon vast te houden. Degelijk.
Zo'n pot geeft moed voor de volgende keer, die helaas zonder de coach zal zijn.
Het leuke was dat iedereen een goed bijdrage heeft geleverd. Toya kende een heel sterk begin en een uitstekend eind van de wedstrijd, de energie waarmee Esther speelde had wel mogen resulteren in wat meer scores, Sanne speelde misschien niet de beste wedstrijd van het seizoen qua score maar toonde (in de laatste wedstrijd waarin ze met deze coach samenwerkt) wel de groei die ik graag wou zien in rebound, losse ballen en aannames, Marjo was heel moeilijk te passeren als sluitpost in de press en rebounde met "abandon", Tanja stond heel vaak op de goede plek en fileerde de zone af en toe, Roos was alert en vaak open voor goede schoten, Anke debuteerde met een serie goed verdedigende acties en heel wat aanvalsrebounds en Janne speelde verreweg haar beste wedstrijd in het eerste. Linda's aanwezigheid in de ploeg gaf iedereen extra vertrouwen, wat we ook nodig hadden om de winst binnen te slepen. Dat ze, met vijf fouten, slachtoffer werd van haar eigen gretigheid neemt niets weg van dat lekkere gevoel, waar we ook volgende keer nog veel plezier van kunnen hebben.
Want we staan, ondanks de gevorderde fase van het seizoen toch weer aan het begin van een streak. En wat is dat leuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten