dinsdag, november 25, 2008

Braintraining

Weer geen training. En er moet zoveel gebeuren, zoals we aan de betere ploegen kunnen merken.
Virtueel trainen dan maar. Niet alleen eventjes doorlezen maar echt even voor gaan zitten. Af en toe even de ogen dicht.
Eerst even Ubuntu. Halen we allemaal even al onze teamgenoten voor de geest, ja? Het maakt nu niet uit of er iets tussen is gekomen. Ze zijn er allemaal. Welkom! Iedereen goed in heur vel? Ja dat is het mooie van virtueel trainen: je bent zo scherp als je wil, voelt je zo prettig als je wil. Het zou gek zijn als je je iets slechts of onaangenaams inbeeldt, als je de keus hebt.
Gaan we beginnen: eerst passen. Allemaal even goed bedenken hoe zo’n pass gaat. Hij moet af, weet je nog? De passes van vandaag gaan lekker de diepte in. Je ziet de ontvanger weglopen en bepaalt de lengte van de pass.
Dat ontvangen mag ook wel even wat denkbeeldige aandacht: je ziet de bal aankomen en het eerste wat je na je ogen gebruikt is je voortbewegingsapparaat. Toch kijk je de bal echt in je handen en pas dan komt het volgende.
En iedereen die niet aan het hupje gedacht heeft, doet het nog maar een paar keer. Die scene moet over! Niemand? Geweldig.
Ok, break. Fast break. We doen het precies zoals het in de wedstrijd zou gebeuren. Dat iseen groot voordeel van virtueel trainen: je hebt geen pilonnen nodig, geen lijnen om aan te raken. Je loopt de break door goed uit te boxen en weg te draaien van je tegenstander. Voel je het? Duw maar een beetje weg en dan een grote stap en vervolgens snelle kleinere. Zolang je in de snelheidsfase zit, verhoog je zowel de frequentie als je paslengte. Zweven of niet?
Dan de beslissingsfase: kijken wat je moet doen. Waar moet je heen als ontvanger? Misschien wel van de basket weg. Binden zonder ruimte vol te kliederen. Niet in de weg lopen en toch gevaarlijk zijn.
Als je in aanmerking komt om de bal aan te nemen maak je dat duidelijk. Zo netjes heb je nog nooit je hand op gestoken! Zo precies met de goede toon, op precies het goede moment heb je nog nooit gecommuniceerd. Virtueel kun je het gewoon hartstikke goed.
Als je de guard bent, weet je eerst al wanneer we de rebound hebben, dan maak je o zo duidelijk waar jij bent en met bal probeer je zelf zo snel mogelijk aan de andere kant te komen. Push the ball, maak dat letterlijk wat je jezelf ziet doen, wat je zelf voelt dat je doet. Push! En daarmee push je niet alleen de bal maar het hele team!
En trailer wat loop je mooi, net achter de bal, je kans af te wachten en wat weten je mederenners goed waar je bent. En wat kun je vanuit die positie mooi zien waar je heen kunt. Voorlangs snijden? Of net even weakside van de ring als het schot komt? Hee, heeft de tegenpartij alleen maar een kleintje in het midden over gelaten? Zul je die dan eens even lekker pinnen?
Wat een boel ervaringen weer en wat een succesbelevingen!
Tijd voor de oefeningen. Virtuele sit-ups en push ups werken niet zo heel goed. Maar die kan je ook overal echt doen, zodat je toch nog een iets verhoogde hartslag krijgt, die goed past bij de denkbeeldige inspanningen. We schrijven ook het woord “virtueel” . Slokje. Yell.
Schotoefening gaat in de vorm van een mantra:
door je knieen,
HOOG schieten,
nawijzen!
En het gevoel ontwikkelen dat je arm een meter of zes is dat helpt ook altijd. Het beeld van je schot wordt wat duidelijker in je hoofd. Schiet er maar tien. Real time. Steeds hetzelfde maar van verschillende plekken op het veld. En allemaal raak vandaag! (Erben Wennemars schaatst virtueel altijd net een persoonlijk record.....)
Veel partijtje vandaag en altijd. Het is het spelletje waar je het voor doet. Ook hier wint iedereen. De out of bounds wordt perfect uitgevoerd – de aanval gaat met een paar scherpe screens en een goede swing – de spotter staat te popelen en de koninginnebij beidt haar tijd.
De ontwikkeling van het spel laat ook de virtuele coach over aan de eigen fantasie van de speelsters. Enjoy.
Donderdag weer met zweten maar net zo aandachtig graag.

Geen opmerkingen: