De Coppa Universatea, ook zo'n term die ooit eens bedacht is om de ontmoetingen tussen de zusterclubs Uilen en Moestasj aan te duiden. Dit jaar is er een nieuwe ontmoetingsplaats voor vastgesteld. Onder dispensatie mag de nieuwe hal van de HIS gebruikt worden. Mooie grote velden maar krappe uitloop. En het seizoen begon met veel onderlinge confrontaties. Hoewel het een thuisdag voor Uilen was, won Moestasj in elk geval het entourage duel. De ontvangst was geheel stemmig zwart-wit gehouden.
Ik heb alle uitslagen nog niet binnen maar "mijn" meiden hadden het niet erg moeilijk met Uilen 4, die hard bleven werken tot aan het eind maar vooral aan onze verdediging de handen te vol hadden.
De eerste periode hield de Moestasj-aanval nog niet over. Nog geen breaks en geen succesvolle afstandschoten maar wel een belofte voor beter. Uilen zetten er juist hun beste periode in een kwart tegenover en kwamen tot 12 zwaarbevochten punten. 12-8 voor de thuisclub. In de tweede periode werd het beeld van de wedstrijd wat duidelijker in punten uitgedrukt en we gingen de rust in bij 19-16. De laatste minuut van de helft scoorden de Uilen nog een open layup en miste Moestasj er een. Het was wel duidelijk dat de Uilen heel moe waren geworden van de voortdurende pressie en de pauze kon eigenlijk niet kort genoeg duren. In periode drie had ik ook mijn tweede hand nodig om de goede aanvallen te tellen en werd een comfortabele voorsprong opgebouwd van een punt of 12. Misschien wel wat te comfortabel want dan lijkt het soms of alles moet lukken en forceren we te veel, waardoor de Uilen, die gewoon niet opgeven, nog regelmatig op de vrije worplijn komen. De eindstand zou uiteindelijk 47-33 moeten worden maar wordt voor de boeken vastgesteld op 45-33. Nou ja.
Tot de positieve dingen rekenen we de 5 24sec overtredingen die we afdwingen, een behoorlijke sense of urgency en een paar echt goede aanvallen, waaronder een perfecte: eerst van rechts naar links, dan inside outside weer op rechts, afgerond met een goed schot. Ik applaudisseer dan ook al bij de afsluitende pass. De bal is ook nog raak, wat wil je meer.
Ik kan de scores niet van het sheet lezen maar het meeste gevaar (trouwens ook in de verdediging) komt van Linda. Maar iedereen doet mee in de productie.
Waar duidelijk verbetering is aan te brengen is nog steeds de Ubuntu van het communiceren. De bank doet haar best en Linda (verdedigend) en Sanne (aanvallend) proberen geen blad voor de mond te nemen.
Met een onderlinge felicitatie over de toon waarop wordt gecommuniceerd sluiten we de bijeenkomst af.
De bijdrage van Moestasj Meiden 1 aan de derby der studenten is een positieve.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten