Krak beng. We zijn erdoor.
De beste speelsters van onze tegenstanders lopen vaak lang op hun tenen, waar wij weer een bijna nog fris team in kunnen zetten in het laatste kwart.
Tegen Oaters, waar Renate Uninge wel in bijna alle aanvallen voorkwam, maar op 12 punten bleef steken, was het niet anders. Met 64 punten vóór bij het ingaan van het laatste kwart leek het er eigenlijk niet op, dat die 100 punten barrière nu eens geslecht zou worden maar dankzij een 22-3 run, (waarvan de helft made in Germany!) en een afsluitende 3 punter van Elke crashte het plafond dan toch een keer. De laatste twee pogingen misten net doel..
Over plafonds en drempels gesproken: dit was de eerste wedstrijd waarbij we geen enkele periode de 20 punten niet haalden en de eerste wedstrijd waarin we meer dan 35 punten toestonden. Dus het tot dusver geheime subdoel moet ook verplaatst worden.
Oaters speelde ons wat betreft de hoogte van de score trouwens wel in de kaart. De dames uit Joure spelen fastbreak met flyers alsof ze dat uitgevonden hebben. Met zo'n speltype duurt de aanval ook niet lang. Die van ons ook niet al te, al riep de coach wel eens op tot geduld. Dus: veel kansen aan beide zijden van het veld. Als je het maar veel probeert, valt ook zo'n hele verre wanhoopsdriepunter als de laatste score van Joure wel eens.
We hebben een aantal dingen goed kunnen oefenen:
Het spelen tegen een 2-1-2 zone, met oog op penetraties en verdedigend evenwicht.
Het binden van de tegenstanders voordat er gepasst kan worden. (simpel, maar.....)
Teamdefense tegen een overeersende speelster. (aan beide kanten van de pass.)
Press als teamdefense: onderscheppen van passes, eerder dan stealen in een trap of tegen een dribbelaar.
Ons publiek was nog niet helemaal tevreden: "Het had ook wel 120 mogen wezen, en jullie kregen ook teveel tegen." Zelf zijn we ook nooit tevreden...maar wel blij met deze eerste plafondcrash.
Katarine 18 (16 in het laatste kwart) Natalie 16, Elke 14, Laura & Emily 11
Geen opmerkingen:
Een reactie posten