vrijdag, december 01, 2006

burn the net

Soms zeggen we dat in een basketballwedstrijd: Burn the net. Het gaat lekker ruiken door de wrijving van de onophoudelijke stroom ballen, die er door heen swishen.
Ik had iets anders, afgelopen vrijdag. Was naar de bouwmarkt geweest voor wat lange latten. Die passen niet in de bus, tenzij de achterdeur open blijft. Ik gebruik dat een spin om de achterdeur vast te houden. Aan die spin hangt normaal gesproken, standaard het sleepnet met onze inspeelballen. Die verbinding moest even anders, tijdelijk. Je wilt natuurlijk niet, dat die ballen uit de bus stuiteren.
Bij thuiskomst hangt er echter een zielig, leeg netje achter uit de auto, met de onderkant eruit gesleten.... Duur freak accident voor een arme basketballambtenaar. Snel Pelle en Lotte uit school gehaald en met die twee speurneuzen, de hele (binnen)weg terug. Je weet nooit, al is de kans klein. Beetje rekenen waar de wind vandaan komt en speuren maar. Niks te zien, de hele weg naar Stad. Nou ja, ik heb het tenminste geprobeerd. Terug naar huis, zelfde weg. Nu kunnen we de benedenwindse kant wat beter bekijken en opeens zien we toch een bal drijven in een sloot! Hoera, dan kan de andere niet ver weg zijn. Nergens. Met vieze schoenen en 1 bal thuiskomen, maakt de rit al een beetje goed. Bij de huizen en voorbijgangers laten we ons telefoonnummer achter en ruim een kilometer verder wijs ik de kinderen op een SP-ballonnetje. Net een tweekleurige basketball maar dat laten we lekker drijven, zeg ik, ondanks protest van de achterbank. Mijn woorden zijn daar nog niet doorgedrongen of we zien ook de tweede bal, overdekt met kroos! Hebbes, alleen ook de andere schoen nog nat. Geeft dat?
Je kunt je zelfs rijk voelen, met iets wat je al had, miste, en terugkreeg.

Geen opmerkingen: