zondag, januari 22, 2017

over overschrijven

Het is veel leuker om over vrolijke zaken te schrijven.
Vorige week nog had het hier kunnen gaan over:

winterse landschappen,
overwonnen ontberingen
en nagenieten
gedeeld plezier, geslaagde grapjes,
de veerkracht van de tred naar de training
glimlachjes en geurende netjes
zin in nu en zin in straks.

Had ik dat maar gedaan. Vandaag doet schrijven zeer en moet Remco Campert me maar even weer door de zondag sleuren. Dat kan hij meestal ook goed. Hij vult zijn collum in de Volkskrant met stukken van oude gedichten. Dit weekend heeft hij behoefte aan moed. Ik mag hem wel een beetje plagiëren:

soms is er een dag dat ik me
lamlendig voel
suf, futloos
zelfs de schoonheid van het spelletje houdt zich
ver van mij verborgen
of zo dichtbij
dat ik haar over het hoofd zie

de coach is het spel
24 uur per dag
een alchemist
die van het lood
van het dagelijks leven
af en toe goud kan maken

zo spreekt de coach
zichzelf soms moed in
want soms ontbreekt
het magisch ingredient
is het flesje onverwacht leeg
vergeet hij
een rituele handeling

soms mist de coach
de alchemist
Fingerspitzengefühl
wanneer
een hogedrukgebied
van verwachtingen
de bereiding anders maakt

dan wil je wel
blijft spel inspanning
blijft het lood grijs
zwaar en zonder glans
hoofden naar beneden
een zwikkende enkel
een moedeloos gevoel
in dierbare ogen

en dan volgt zo'n dag
die lamlendig, futloos begint
en zich maar langzaam vult
met dagelijks leven
de grondstof
voor het goud
van de zin in nu

















Geen opmerkingen: