donderdag, november 21, 2013

het gaatje

Het hele basketballseizoen, inclusief voorbereiding zijn we al op zoek naar het gaatje. Gaan tot aan het gaatje, take the rock to the hole..
Soms zien we er even geen gat meer in, in elk geval lijkt het gaatje waar de bal door moet soms niet groter dan het gaatje in zo'n oud singletje maar we gaan het wel weer vinden, reken maar.
Het begon met de opgevangen opmerking, dat tot aan het gaatje gaan - al is het maar één keer per training - het hele metabolisme laat denken dat er een atleet in het lichaam huist. Dat was handig voor mezelf want al mijn pogingen tot duurtraining leiden niet tot enige verlichting. Zolang ik basketbalde bleef mijn gewicht op aanvaardbaar niveau, dat klopte en toen ging ik voorzichtig doen om niet opeens om te vallen en toen zwol ik op. Ja goed, suikers moeten ook verbrand anders worden ze nog meer vet.. zover was ik wel. Maar nu brak de nieuwsgierigheid door: Waar had ik die opmerking opgevangen?
Het wetenschapsprogramma dat ik verdacht was niet meer op te vragen.. Domweg een geloof ervan maken en het maar proberen? Te vaag.
Internet leverde na veel gezoek het woord hypoxietraining op. Russische ruimtevaart en bestudering van Groenlandse walvissen leerde me, dat van het leveren van inspanningen onder een normaal zuurstofopname niveau geweldige resultaten verwacht mochten worden. Sneller herstel, langzamere veroudering. .. Eén sprintje met adem inhouden moest genoeg zijn om zelfs het pro-enzym Q10 aan te maken. Volgens Mathilde, powerforward en apotheker in opleiding moet je daar een zelfs een mooie huid van krijgen. Ik probeer het nu elke keer dat ik sport en ik geloof nu inderdaad dat het werkt. Mijn team werd even een tweede oefengroep… maar als je het zo brengt slaan een boel mensen op tilt, blijkbaar..
Als je maar tot het gaatje gaat, dachten we toen. Bij basketbal is daar geen kunst aan eigenlijk. Gewoon spelen en willen winnen, dan ga je vanzelf tot het uiterste.. toch?
En toen pleurde Hein Gerd Triemstra weer eens wat wetenswaardigs op facebook: "amerikaans onderzoek: sprintintervaltraining bevordert aëroob vermogen." Kijk. Dat is wetenschap waar je wat aan hebt. Want het mooiste is: doorgaan met wat je altijd al deed met een beter gevoel: "sprintterval"
training in basketbal heet ook wel Fastbreak-oefening! Is dat leuk? En krijg je daar een mooi vel van?
En krijgen we het nu in de gaten?
http://www.topsporttopics.nl/kennisbank/sprintintervaltraining-verbetert-de-aerobe-capaciteit?fromOverview=1

Geen opmerkingen: