schoorsteenvisie

In je coachfunctie van analist kun je je ook nog aardig verkijken. De hele wedstrijd hield ik mijn team voor, dat al die punten die goodold Renate Uninge voor Joure tegen ons maakte er niet toe deden. "Laat haar maar dertig maken. Dat doet ze toch wel. Concentreer je maar op de rest. Hou die onder de twintig en dan winnen we riant"
Dat laatste deel van mijn argument was gebaseerd op ons scorend vermogen. We pakken meer dan gemiddeld ballen af die makkelijke scores opleveren en de laatste wedstrijden schieten we ook nog met scherp, dus ook de zone van Oaters had meestal het nakijken. Die was er domweg nog niet of die werd geklopt.
Maar aan de andere kant gaven we twee keer een mooie voorsprong weg door layups cadeau te doen. Ik krabde me al wat op het hoofd want ik zag niet wie die maakte. Heel de rest van Joure? Nee er was nog heel duidelijk een tweede motor aan te wijzen. Twee Friezinnen scoorden samen bijna 60 punten, wat meer is dan we het hele seizoen van 1 team hebben tegen gekregen. De coach zat zo vast in het beeld van 1 plus de rest, dat we hem nog bijna verloren.
Oaters kwam in vier minuten van -11 terug tot v +1. Femke moest er met vijf uit en het goede aanvalsspel (zelfs zonder Femke en Eewa hadden we 5 speelsters in de dubbele cijfers!) stokte. 15 seconden 1 punt achter en out of bounds under voor ons. Marlies was de hele wedstrijd al heel vast vanuit goede beslissingen dus we speelden haar kaart. Weer was ze ongrijpbaar en ze forceerde de vrije worpen, die de wedstrijd mochten beslissen. Nu is er met de vrije worpen bij ons ook nog iets aan de hand. Hoe makkelijker we uit het veld scoren hoe moeilijker wordt het doordachte ritueel dat vanachter de lijn komt kijken. We hadden er al wel een vrije worp ingekregen....maar zekere punten waren het niet. Zeker niet. Marlies maakte gelukkig de eerste wel en we Joure miste nu ook hun center dus we kregen een herkansing. Weer van de vrije worplijn mocht aanvoerster Marjo het nu doen. De ene die ze maakte was genoeg omdat de twee pogingen aan de andere kant in een zenuwslopend eind werden gemist. Pfoe.
Deze week kunnen we de zone wel even weer in de kast zetten en ons concentreren op het afstoppen van drives. Ondertussen werken we dan ook maar aan het in de gaten houden noodzakelijke informatie in de laatste minuten.
De coach denkt na over remmende voorsprong en tunnelvisie (schoorsteenpijpvisie) en dan hebben we allemaal weer wat geleerd.
Goede schotprestaties van Marlies (16), Jarige Toya (15) Maar ook Wianne, Marjo en Charlotte kwamen boven de tien en zonder het harde werk, de steals en de rebounds van de rest hadden we het ook niet gered.
Nu hebben we zaterdag toch een fijn cadeautje uit te pakken gekregen, waarvoor onze gemeende excuses aan onze families.