Vorige week al was de confrontatie met Scylla. Altijd beladen door de afkomst van de meeste Scylla-dames. Van vroeger, toen ze nog student waren of zich dat voelden. Als onze Evelien nog wat meer verburgert, zie ik haar daar ook wel eens opduiken. Zolang je daar nog grapjes over kunt maken is er nog van geen overgang sprake. Ze was er in elk geval niet bij om alvast te snuffelen.
Wel weer present was Roos. Weliswaar nog zonder training maar toch wel prettig aanwezig.
Moestasj hield Scylla in het begin goed bij. Onze tegenstandsters redden zich eerst redelijk met de press, gebruik makend van de individuele klasse maar toch scoorden we al een enkele steal en ook ontregelden we de aanval een beetje.
In de laatste seconden van de eerste periode scoorde Scylla enigszins fortuinlijk en misten we zelf wat onfortuinlijk, waardoor het verschil 5 punten in ons nadeel was.
In de tweede periode overheerste de verdediging aan beide kanten. We hielden een van de topploegen op 8 punten in de periode!
Dat we zelf niet (!) scoorden was een beetje jammer maar verdedigend mocht dat de pret niet drukken.
In de derde periode herstelden we ons een beetje maar nu scoorde Scylla weer wat meer. De koppen gingen een beetje naar beneden maar toen de coach daar wat van zei, was er protest. Dat was helemaal niet waar, dat ze het niet zagen zitten! " Laat maar zien dan!" En ja hoor: dat kunnen we toch: opeens weer smoel in de verdediging. Opeens weer een sense of urgency en opeens schrok Scylla weer van de press. De laatste periode was duidelijk voor ons, zoals me na de wedstrijd ook bleek uit commentaar van de tribune: "Hadden jullie verloren?? Ik zag alleen de laatste periode en dat zag er niet zo uit!"
Commentaar van ervaren Scylla guard Hanneke na afloop: "Lastige press, coach!" Dat was een mooi compliment uit haar mond. En nu nog met overleg aanvallen.
Nog even over de terugkeer van Roos. Het was grappig om te zien, dat ze echt goeie dingen kon doen. Ik laat hier maar ven een theorie op los: Dat ze zo effectief meespeelde komt door de vooruitgang, die het team heeft gemaakt. Nou kun je zeggen: wat een onzin, ze traint een half jaar niet en kan dan gewoon meedoen, dat lijkt meer op stilstand. Maar zo zie ik het niet. Roos is een niet onervaren speelster, die wel beter kan, dan ze eerder bij Moestasj heeft laten zien. Het is alleen vaak moeilijk om je ervaring toe te passen, als het team anders -minder goed - basketballt dan je gewend bent. Dat haar kwaliteiten meteen zo goed tot hun recht komen is daarom een maat voor de toegenomen speelkwaliteiten van de ploeg. Ze ziet en wordt gezien. Ubuntu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten